Nawiedza po stracie
Wdzierając się w serce
Elminuje głód
Karmiąc cierpieniem
Błędy wspomina
Osądzając szczerze
Wspomnienia bledną
Pod jej ciśnieniem
Ona intruzem pozostaje wiecznie
Ja wciąż w jej sidłach trwam
Choć jesteś wśród nas
Żyjąc umarłeś
Odchodząc na zawsze
Został tylko ból po stracie
Miłość zanika
Gdzieś w sercu
Gwoździami przybita
Dręczy mnie panika
Dlaczego ona nie znika?
~Hopex ♡
CZYTASZ
"Wiersze smutnej nastolatki"
PoetryWszystko co zawarte w wierszach to moje przemyślenia i wewnętrzne rozsterki. Mam nadzieję że moje wypociny wam się spodobają. Buziaki ~Hopex ♡
