Ya Kurtuluş Ya Da Ölüm

Huzur

Hava çok sıcaktı gözlerim kamaşıyordu mutluydum özgürdüm. Yemekler bana 2 hafta yeterdi daha fazla yemek bulmam gerekti ya da kendime tarla kurup yerleşmeye karar vermekti. Hep kendime ait tarlam olmasını istemiştim yürürken bi anda Steve aklıma geldi kafam kafamı salladım. Çoktan ölmüştür diye düşünüyorum eski bi Hamburger dükkân'ı gördüm hemen koştum umutsuzcaydı ama elden bir şey gelmezdi denemeye değerdi. İçeri girdiğimde iskeletleri gördüm hepsi basınçtan öldüğü çok belliydi kemiklerin bazıları kırılmıştı etrafa baktığımda çok fazla bir şey yoktu buzluğa bakmak istedim ama sonra şunu düşündüm
"İçerde biri Varsa ya da her şey bitmiştir belki de leziz dondurma bulabilirim" azım hemen sulanmaya başladı kolu tutum ve çektim dışarı serin bi hava hissettim. İçeriye baktığımda dondurulmuş etler ve bir sürü dondurma vardı sanki biri burayı depo yapmıştı buraya yerleşmeye karar verdim çünkü erzaklar bana 6-7 sene tutardı eşyalarımı yere koydum önce savunma hattı oluşturdum yerden bulduğum iple sardım ve pencereleri kapattım çatıya doru merdiven vardı vardı yukarı çıktığımda çadır gördüm. Aşağıya hemen indim silahımı aldım ve geri çıktım. Çadıra baktığımda tamamen boştu ama sağlam silahlar vardı. Bi anda Steve aklıma geldi acaba burayamı yerleşti diye. Fazla umursamadım silahları alıp aşağıya koydum. Çatıyı gözcülük olarak kullanacaktım arka tarafta kocaman bi bahçe vardı. Bir sürü hedef tahtası boş mermi kovanları vardı tamamen kurumuş toprak acaba tarla yapabilirmiyim diye düşündüm etrafa baktığımda fıskiyeler vardı tek yapmam gereken su vanasını açmak parkı tamamen yıktım tekrar kullanabilirim belki diyerek bir köşeye attım hurda metallerden bir tane çapa yaptım bi anda tohum geldi aklıma acaba tohum varmıydı içeri gittim meyve bozulmuş meyve veya tohum varmı diye etrafa baktım umudum bitti derken iğrenç bir koku aldım kokunun geldiği yere baktığımda midem yerinden fırladı küflenmiş bir sürü sebze ve kurt doluydu acaba ekilirmiydi? Diye kendime defalarca sordum düşünmeden direk ekmeye başladım su borularını açan vanayı aradım çok geçmeden buldum vanaları açtım sanki borular patlıyacakmış gibi ses vardı hemen orayı tert ettim ve bodrum tamamen su altında kaldı yüksek sesle küfür ettim.  Bir kuyu açmam gerekti kürek aldım sonra boş bi yere çukur kazmaya başladım yaklaşık 7 saat çukur kazdım ve ne fazla 5 metreye inebildim ve hala kuruydu yere çökerek ağlamaya başladım lanet olsun diye sesim kısalana kadar bağırdım yukarı çıktım köpek sesi duydum çapayı aldım ve içeri  girdim Steve'in daha önce bulduğu köpeğe benziyordu.
"Steve senmisin?"
Steve Bi anda çıktı silahlarımızı indirdik gülümsedim.
Steve "birdaha seni göremiyeceğimi sandım" diyerek bana koştu ve sarıldı. Bende ona sarıldım ve ağlamaya başladık. Kafasına vurdum
"Niye bana tüm dünyanın yok olduğunu söylemedin!? Senin yüzünden bir sürü acı çektim!"
Steve "nasıl yani?" Endişeli gözlerle bana baktı.
Utandım ve yüzüm kızardı
"Bana öyle bakma!" Çukur kazmaya devam ettim 10 metre sonra su fışkırdı küçük bi gölet oldu  sırılsıklam şekilde kuyudan çıktım.
"Steve bana neler olduğunu anlat"
4-5 saat boyunca yaşadıklarımızı anlattık saçma geliyordu bana ama onun sesini duymak hoşuma gidiyordu. Görev listesi yaptık kendimize ve kurallara uyacaktık
2-3 yıl sonra 1 tane çocuğumuz oldu onunla olmak çok mutluluk vericiydi yaşadığım onca şeyden sonra bu kez gönlümü ısıtan tek kişiydi Steve beni o gün kurtarmaydı neler olacağını bilmiyordum.

                       ~~~SON~~~