CHAIN YOU UP IN MY ARMS | BxB

CHAPTER FOUR

Warning

PIERCE VONN’S POV

Many years had passed, and finally I'm about to graduate from the University in Manila. Pierre really send me to one of the finest univ with the help of my grandparents' connection. He almost fight with my parents with that but since they love Pierre so much they let it slide. If that was me, I'm sure they won't even support it. They don't even come to my graduation as if they we're disgusted of me just getting the second place.

Nang lumipat ako ng manila ay hindi man lang nila ako ihinatid sa bago kong condo. Si Pierre at Lola lang ang sumama sa akin sa paglilipat. Hindi naman kami nahirapan dahil kaunti lang talaga ang mga gamit ko.

Naiwan sila Pierre sa dati naming bahay ng ilang taon bago lumipat din sa bahay na nabili nila dito sa Manila. Tinapos muna ni Pierre ang highschool bago lumipat sa pamosong international school dito sa capital.

Kahit na pareho kaming nasa Manila ay malayo pa rin ang distansiya ng bahay at condo ko. Mas malapit ang bahay sa school ni Pierre at malayo sa condo ko na katabi lang ng university namin.

Mommy and Daddy choose to stay with Pierre, lumipat si Mommy ng hospital na pinagta-trabahuhan at si Daddy naman ay bumuli nang kunting share ng business at pabalik-balik lang ng Philippines at Ireland. Sila Lola ay lumipat na din doon sa bagong bahay.

My experience in the University we're great except one thing. Vladik and I went in the same university. What a bullshit. We just bumped into each other in a contest of Mr. Freshman. As usual, the fire between us never worn off. I wasn't planning on winning anyway but when I saw Vladik, my competitive ass was awaken. ⠀

After that encounter, the coincidence really working so hard to pissed me off. Magkatabi lang ang building ng architecture at med kaya madalas kaming magkita. Lalo na nang maging sophomore kami halos araw-araw kaming nagkakasalubong. Umabot pa kami sa point na muntik kaming ma-guidance pareho ng hindi ko mapigilang suntukin siya at lumaban naman ang gago. Kaya in the end, parents na naman ang pinatawag. I didn't know that my Dad and his father are friends so na-settle 'yon pero galit na galit sa akin sila Daddy at Mommy. Si Pierre naman ay tuwang-tuwa dahil finally daw ay nasuntok ko na si Vladik.
⠀⠀
⠀

"Sure ka na ba talaga dito, Pierce?" Hindi mapakaling tanong ng kaibigan ko.

"Andito na tayo, Juztuien. Aatras pa ba tayo?"

"Paano kapag dinemanda ka?" Tanong niya ulit.

"He won't know naman na ako 'yon. So chill." I smiled for assurance. I will do my best to not that happened. My parents will be disappointed with me big time for sure.

"Naman, Pierce. Kung hindi ka sana nakipag kaibigan sa mga 'yon. You won't have this kind of idea. Delikado 'tong plano mo." Ayan na naman siya. Parang siya na si Mommy sa pinagsasabi niya.

"After this naman, I won't give a fvck on him anymore. This is the last time. Tutal pa-graduate naman na tayo. Bibigyan ko lang siya ng graduation gift." I smiled wickedly. I hope you will like this gift of mine.

"Damn, Pierce. Sana hindi mo 'to pagsisihan," marahang sabi niya. Halo-halong emosyon ang mababakas sa boses niya pero alam ko rin na hindi na siya gagawa ng paraan para pigilan ako.

"I'll make sure I won't," mahinang tugon ko. Maski ako ay nagdadalawang isip sa plano ko pero andito na ako. I have come this far for just simple revenge.

Isang kalabog mula sa pinto ang nagpalingon sa aming dalawa ni Juztuien.

Ang isa sa mga staff ng hotel, akay-akay ang walang malay na lalaki.