My Omega Diaries - TaeKook

15

İnsanlar her zaman hayatta zorluk yaşarlar. Önemli olan zorluklara karşı daima güçlü durup bu zorluğun üstesinden gelip diğer gelecek zorluklara karşı daima güçlü durmaktır.

Bütün herkes olay sonrası başkentten uzaklaşmış ve ormanda ki evlerinde sohbet keyfi yapıyorlardı. Fakat bir sorun vardı. Çok kalabalıktılar ve iki ev yeterli kalmıyordu. Bu yüzden akrabalar akşama doğru gideceklerdi.

Taehyung ve jungkook dışarıda çardakta oturuyorlardı.

Aileleri içeride sohbet ediyordu ve çocuklar çığlık atarak çimenlerde koşturuyordu.

Kuşların sesi de ekstra olarak ortamı huzurlu kılıyordu.

Jungkook ise beline sarılmış olan  taehyung ile en huzurlu dakikalarını yaşıyordu. Nasıl bu duruma gelmişlerdi anlamıyordu ama hiçbir şekilde de bunu sorgulamak istemiyordu. Ne de olsa sonunda yine sevdiği omega yanındaydı ve bu anları hiçbir şeye değişmezdi.

Jungkook ve taehyung'un arasında çok özel bir bağ vardı kelimelerle anlatılmayacak kadar özel bir bağ.

Jungkook taehyung'un saçlarının üstüne bir buse kondurduğunda yanlarına bir kız çocuğu koştu ve taehyung'a bir papatya gelirdi.

Taehyung şaşkınlıkla ve tebessüm ederek baktı küçük kız çocuğuna.

"Bu senin için taehyung abi."

"Çok teşekkür ederim tatlım."

"Sen olmasan orada ölebilirdik, seni çok seviyorum taehyung abi."

Küçük kız taehyung ve jungkook'a el sallayıp koşarak arkadaşlarının yanına gitti.

Taehyung şaşkınlıkla baktı küçük kızın arkasından ve daha sonra tebessüm etti.

"Baksana seni ne kadar da çok seviyorlar... benim ailemden baş alfa'dan korktukları için beni yok sayanlar bile var. "

Taehyung jungkook'un sözleri ile kalbinin sızladığını hissetti ve Jungkook'a sarılmayı bırakıp oturduğu yerde dikleşerek jungkook'un ellerini avuçları arasına aldı.

"Üzülme bebeğim, ben varım biz varız baksana benim ailem var zaten onlar senin de ailen sayılır. Biz kocaman bir aileyiz artık."

Jungkook'un  yüzünde hüzünlü bir tebessüm oluştu.

"Öyle mi dersin."

Jungkook taehyung'a hüzünle baktığında

"Hm-hm"

Taehyung ve jungkook gülmeye başladı birden ve birlerine sıkıca sarıldılar.

O an bir ses duydular.

Bu ses chaeyoung'a aitti.

Hava hafifçe kararmaya başlamıştı.

"Ateş kampı zamanı."

Taehyung ve jungkook'da herkes gibi oraya ilerlerken jungkook ile taehyung gülmeyi ihmal etmediler.

"kamp ateşi olmasın o."

Taehyung gülerek konuştu.

"Tamam ateş kampı işte."

Chaeyoung 32 diş gülümseyerek cevap vermişti taehyung'a

"Herneyse bunu daha fazla sorgulamayacağım."

Taehyung gülümsemiş ve jungkook'a dönmüştü.