(Melis'ten)
" Ya kızım detaylıca anlatsana şunu!"
"Offff Büşra daha kaç kere anlatacağım. Sadece basit bir tanışma işte. "
"Şşş daha fazla konuşma. Ben shipledim gitti sizi. Daha kurtuluşunuz yok."
"Hay Allah razı olsun ya."
Zilin sesiyle birden irkildim. Mutfaktan aceleyle çıkıp kapıya yönelirken bir yandan da Büşra'ya veda etmeye çalışıyordum ama kapının birden açılması ile abim ve Dorukhanla karşılaşmam bir oldu . Telefonu aceleyle kapattım.
"Nerdesin kızım sen iki saattir zile basıyorum? Allah'tan anahtarı çıkartmaya üşendik yani. "
"Sana da merhaba abi. Hoş geldiniz."
Yanimdan geçerken kulağına'Keşke misafirimiz olduğunu söyleseydin de paspal paspal karşılamasaydım sizi.' diye sitem etmeyi de ihmal etmedim.
Dorukhanla göz göze gelince istemsizce gülümsedim.
Dudu peri zamanı durdur.
"Rahatsızlık verdiysem kusura bakma Melis ya. Ev sahibiyle konuşmak için gelmiştim ama henüz gelmemiş. O sırada da abinle karşılaşınca davet etti, geri çeviremedim."
" Saçmalama ne kusuru başımızın üstünde yerin var."
Gönlümüzde de yerin var.
Salona geçip oturduktan sonra hasbihal etmeye başlamıştık ki abim telefonla konuşmak için yanımızdan ayrılmıştı baş başa kalmıştık. Sebepsizce utanıp yere bakmaya başlamıştım. Ay bizim halının desenleri ne güzelmiş diye düşünürken Dorukhan da sıkılmış olacak ki sessizliği bozdu ve konu açmaya çalıştı.
" E taşınırken yardıma gelirsin değil mi?"
"Kim? Ben mi ? Tabii ki gelirim komşucuğum."
"Baştan söyleyeyim ben yoruldum ettim falan demek yok ona göre."
"Aşk olsun ya demem merak etme."
"Olsun olsun hep olsun aşk."
Duyduklarımı anlamlandırmaya çalışırken abimin birden içeri girip Dorukhan'ı alıp gitmesiyle kalakaldım.
3 gün sonra
(Dorukhan'dan)
"Dur dur sen o kadar ağır kutuyu niye kaldırıyorsun Melis? Ver bana o kutuyu."
" Abartma dozun olsun Dorukhan. Ağır değil ama ısrar ettiğin için vereceğim çünkü çok yoruldum. Allah'tan sonuncu bu ."
"Hani yoruldum demek yoktu yalancı "
"Oh sen çalıştır hem bizi sonra da hesap sor bak ya."
"Ya tamam kızma hemen. Takılıyorum kızım Allah Allah."
"Ona bakarsan sen de aşk olsun demiştin e hani ?"
Yeşil yeşil gözlerini üzerime dikip dalgınlıkla söylediği bu cümle karşısında gülümsemeden edemedim.
Melis de farkına varmış olacak ki aceleyle gitti yanimdan.
Bu hallerini seviyordum utanınca küçücük bir çocuktan farkı olmuyordu.
Onu çok az süredir tanıyordum ama bir o kadar da uzun süredir tanıyormuş gibi hissediyordum.
Bu çok tuhaftı. Onunla tesadüfen karşılaşmamız , bu kadar yakınlaşmamız.
Hani derler ya tesadüfen tanıdığınız insanlar bir anda her şeyiniz olur ve sizi değiştirir. Ben galiba onunla değişmeye de hazırdım.
"Orada dikilip hayatını mi sorgulayacaksın acaba ?"
Melis'in mutfaktan gelen sesiyle irkilip mutfağa doğru hareketlendim. Zira kendisine yeni evimde ilk kahveyi icmeyi teklif etmistim işe başlamadan önce.
" Hadi bakalim Dorukhan kahve Yemen'den gelir."
Gülmeye başladığımda o da güldüğünü belli etmeyerek aynı ciddiyetle konuşmasına devam etti.
"Şekersiz olsun şekerim."
"Tabii efendim. Daha başka isteğiniz var mı acaba ?"
"He bir de bol köpüklü olsun lütfen.
Bak güzel ve hızlı yap puan vereceğim."
"Tamam kraliçem kızmayın ben hemen yapıyorum . Yeter ki siz isteyin."
Kahvelerimizle birlikte terasa çıkıp koltuğa oturunca inanılmaz bir rahatlama hissetmiştim. Resmen üzerimden bir yük kalkmıştı.
Şimdi Melis ile daha iyi uğraşabilirdim işte.
"Kapat fincanını fal bakayım."
Bu dediğime bir kahkaha atti ve fincanını kapattı.
"Maşallah ya on parmağında on marifet. Falcılık desen o da var ya ."
"Şşş dalga geçme ya ciddi bir iş yapıyoruz burada. Biraz ciddiyet ama ya Melis Hanım. "
"Öf tamam tamam çakma falcı. Ne görüyorsun bakim. Beyaz atlı prens falan mi?"
"Hayır, bordo mavili bir prens görüyorum."
Bundan sonra her şey açık olacaktı. Duygularımı ona güzel bir şekilde hissettirecektim.
En az gözlerinin güzelliği kadar güzel bir şekilde hissettirecektim ...
Uzun bir aradan sonra herkese tekrardan merabeee!!
Umarım begenirsiniz<3
