MINE(Completed)

22

Zgy.

Mine 22

"ဟြၽန္းနီးးး..."

ဘတ္ဟြၽန္း မ်က္ဝန္းအိမ္ေတြ အစမတန္က်ယ္ဝန္းသြားမႈနဲ႔အတူ
ထိုသူ႔မ်က္ဝန္းညိုေတြမွာေတာ့ စိုစြတ္လ်ွက္
ႏႈတ္ခမ္းက ေနြးေထြးသံနဲ႔အတူ စိုစြတ္မ်က္ဝန္းေတြ ရဲရဲနီလ်ွက္

"ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္းကိုရွာေတြ့ၿပီ" တဲ့...

ရုတ္တရက္ ရင္ဆိုင္ရမႈမွာ ဘတ္ဟြၽန္းကိုယ္တိုင္ ေက်ာက္ရုပ္တစ္ခုလို။
ဒါေပမယ့္လဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားခ်က္မဲ့စြာ ရွင္သန္ခဲ့တာမို႔ သူက ဘတ္ဟြၽန္းမ်က္ႏွာကို ဖတ္တတ္မွာ မဟုတ္ေလာက္ဘူး ...

စူးစိုက္ၾကည့္မိတဲ့ ခ်န္းေယာလ္မ်က္ဝန္းတစ္စံုမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ စိုလဲ့ လို႔...

"ငါမင္းကို မုန္းလိုက္တာ..."

ဘတ္ဟြၽန္းရဲ့ ေအးစက္စက္ေရရြတ္သံေနာက္မွာ ဘတ္ဟြၽန္းပုခံုးေပၚ တင္ထားတဲ့ ခ်န္းေယာလ္ရဲ့လက္တစ္စံုဟာ အရုပ္ႀကိဳးျပတ္။ ထိတ္လန္႔တၾကား တစ္လွမ္းဆုတ္သြားတဲ့ ေျခလွမ္းတစ္စံု...
အဲ့ဒီေနါက္မွာေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္းဟာ ခ်န္းေယာလ္ၾကားရေလာက္ေအာင္ က်စ္ခနဲ စိတ္ပ်က္စြာ စုတ္သပ္ၿပီးေနာက္မွာ ခ်ာခနဲလွည့္ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္...

**အရူးလိုေကာင္**

ဘတ္ဟြၽန္းရဲ့ ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြေနာက္မွာ တစ္လ်ွပ္လ်ွက္ျဖတ္တိုက္ေနတဲ့ ရႉးဖိနပ္သံဟာ မလွမ္းမကမ္းကေန ပါလာတယ္။

ဟက္ ဘာအထာလဲ ခ်န္းေယာလ္..

မင္းက မင္းမဟုတ္သလို စိုလဲေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြကေရာ ဘာလဲ
ခုလို ခိုးေၾကာင္ ခိုးဝွက္ျပဳမူေနတာေတြကေရာ ဘာလဲ

ငါတကယ္မုန္းလိုက္တာ...

ေျပာစမ္းပါၪီး
ငါက မင္းအပိုင္လို႔
​ဟစ္ေႂကြးလိုက္စမ္းပါ
ငါဆိုတာ မင္းတစ္ေယာက္တည္းအတြက္လို႔

ဘာလဲ သတၲိမရိွေတာ့ဘူး
အရင္ကလို မရဲဝံ့ေတာ့ဘူးလား
ဒါဆို မင္းျပဳတဲ့ ကံ ပဲ ခ်န္းးးး

ဘတ္ဟြၽန္းက အရူးလို ေရာက္တတ္ရာရာေလ်ွာက္ေနတဲ့ေနာက္ကို ထပ္ၾကပ္မကြာ ေလ်ွာက္လိုက္ေနတဲ့ အရူးေလးရဲ့ အမည္နာမဟာ ပတ္ခ်န္းေယာလ္လို႔ ေခၚပါတယ္...