Still With You (Oneirataxia Series #3)

EPILOGUE

"Bilisan mo love! Aalis na daw tayo sabi ni Hannah! Ikaw nalang hinihintay!" Sigaw ni Katelyn mula sa labas.

Oh come on! Kanina pa ako tapos dito siya nalang hinihintay ko

"Ito na pababa na!" Pabalik kong sigaw sakanya at kinuha na mga gamit namin.

Hindi ko alma kung anong nakain ng mga babaeng ito at biglang nagdesisyon na pupunta sa Boracay kahit busy kaming lahat, pagkababa ko andun na nga silang lahat with the kids.

"Tito!"

"Hi baby! You're always cute hmm" pinisil ko ang pisngi niya, ngumiti siya at hinalikan ako sa pisngi bago tumakbo sa Daddy niya.

Gamit namin ang eroplano ni Hannah kaya hindi na kami maghihintay, limang van ang gamit namin dahil hindi na kami kasya sa tatlo lang. Pagkadating namin sa harap ng eroplano as usual nagpicture pa sila lahat at kami lang ang nakatingin sakanila.

"So you'll my passengers?"

Pagkatingin ko s nagsalita, nakapilot suit siya at long hair siya, may kasama din siyang isang pilot at flight attendant.

"Oh come on Axel, Ikaw na naman" reklamo ni Lance.

"Don't tell me nagseselos kapadin between saamin ni Hannah, by the way this is Airelle my fiancé" ska siya ngumisi kay Lance.

"Shut up!" Sigaw ni Lance sakanya pero tumawa lang ito.

"Ciel! Halika na dito para makaalis na tayo!" Sigaw ni Hannah doon.

"Pumunta kana sa Nanay mo, baka sakalin kapa niyan"

"Are you my Dad or what?" Pagsusungot na naman niya.

"I'm your Dad pero kung Mommy mo na nagsalita, bahala kana sa buhay mo"

Palihim nalang kami para maiwasan ang pagtawa ko, Wala ng nakagawa si Ciel kundi pumunta nalang sa Mommy niya, natapos din ang picture taking nila at sumakay na kami ng airplane.

"Hoy Axel, sasama kayo samin papunta sa Boracay kundi-"

"Bakit mo pa sasama 'yan eh-"

"Of course"

May sasakyan na sumundo saamin ng makarating kami sa airplane airport dito, nakarating naman kami sa buhangin na biglang humiga si Luan sa buhangin, seyempre nastresss na naman Mommy niya.

"Tumayo ka nga diyan!" Sigaw niya at sinipa ang bewang ni Luan.

Binuhat nalang ni Lance na parang wala lang sakanya, nagbook lang kami ng hotel room namin dito at lumabas na para kumain dahil pa dinner narin.

"Wow! Ang sarap nito, next time magluluto ako nito"

"Stella nagluluto ka na naman tapos ipapakain mo sa mga anak ko, jusko ka"

"Why not naman diba"

Pagkatapos naman nagkanya-kanya kami ng pupuntahan, kunin Kang kami dito dahil gutom padaw siya.

"Slow down" mahinahon kong sabi at inubos niya ang pagkain sa bunganga niya.

Habang nagaambang kami ng sunset dito lumapit kami sa dagat. Sinabi kong may sasabihin ako dati sakanila pero hindi ko nasabi sakanya noon dahil kinakabahan ako.

"So ano ng nangsasabihin mo?" Panimula niya at mas lalo akong kinabahan.

Napatingin ako sa sunset na medyo malapit ng lumubog, napatingin ako sakanya at hinawakan ko ang kamay niya. "All this year, ako nalang iniisip mo and you are always in my side lahat ng gusto kong marating nakalimutan ko dati but now I remembered all our first"