დიდი ტკივილი სიყვარულისა

part9

დიდად მიაზე ფიქრი არ მინდა ჩვენ შორის დიდი დაძაბულობა იყო მაგრამ მაინც მოკლედ გეტყვით

იმ შტორმის დროს როდესაც კინაღამ დავიხჩვი ჩვენ მია დავკარგეთ ისიც გადავრადა ნავიდან ლიომ ცადა ამოეყვანა მაგრამ ტალღებმა ძალიან შორს წაიყვანა ლიო რომ წაყოლოდა ისიც უსასრულო ოკიანეში დაიკარგებიდა ამიტომ მას შენდეგ თავს ვერ პატიობდა რომ არ გაყვა და არ გადაარჩინა ამ შტორმის წყალობით სადღაც ისეთ ადგილას მოვხვდით რომ მალე გვიპოვეს ალბათ 1 კვირაში

ლუსი ეხლა მან მამაც დაკარგა და ნაწილობრივ დედაც შეიძლება მიასთან ცუდი ურთიერთობა ჰქონდა მაგრამ მან გაზარდა და მაინც დედად აღიქვამდა

კარგი მოვრჩეთი მიაზე საუბარს

დღეს  დილიდან რაღაც კარგ ხასიათზე ვარ დილას გემრიელმა საჭმლის სურნელმა გამაღვიძა მარია რაღაცას ამზადებდა
მარია:როგორციქნა გაგეღვიძა
მე:ხო პირველად რომ შენ დამასწარი გაღვიძება
მარია:ეი არ დაგავიწყდეს მაშინ რომ გვიპოვეთ მაგ დღეს მე მოგასწარი გაღვიძება
მე:მაგ დღეს საერთოდ გეძინა?
მარია:ნუ შეილება არა მაგრამ
მე:კარგი კარგი აპა რას ამზადებ
მარია:დიდი არაფერი წვნიანია
მე:ვაო მიყვარს წვნინები ბავშვობაში ვერ ვიტანდი დედა ძალით მაჭმევდა ეხლა კი ისე იშვიათად ვჭამ რომ მენატრება ხოლმე მაგრამ გაკეთება მეზარება
მარია:ხოდა ეხა ჭამე
მე:ლუსი მოდი არ გინდა?
ლუსი:იცი არ მინდა ვერ ვიტან  წვნიანებს
მე:აი რას ვამბობდი მეც ესე ვიყავი დედაჩემისთვის რომ მეთქვა არ მინდა არ შევჭამთქო დღეს აქ არ ვიქნებოდი
ლუსი:შენ დედაჩემი არ ხარ!
მე:შენ კი ჩემთან ცხოვრო
ლუსი:ოოო ეგ რა შუაშია 
მე:არაფერი შეგახსენე უბრალოდ
ლუსი:ოოო კაი სხვა არაფერი გვაქ
მე:რავი გუშინ რომ პიცა გამოვიძახეთ რაღაც უნდა იყოს დარჩენილი
ლუსი:მერე ეგრე დაგეწყო

სადილისი შემდეგ დედას დავურეკე
-ალო დე
-ელ რამდენი ხანი უნდა გეხვერწო ჩემთან მოსვლას
-დე ეხა სტუმრები მყავს მერე კიდე სამსახური და რავი ვერ მოვახერხე
-არაუშავს შაბათს მოდი და დარჩით ერთი კვირა სამსახური ხო ორ კვირაში გაქ
-დედა არ ვიცი სტუმრებს
-ხოდა გითხარი მოდითთქო
-არ ვიცი მათაც ვკითხავ თუ სურთ და მეც დავფიქრდები
-კარგი სხვა რა ხდება