დიდი ტკივილი სიყვარულისა

part7

დილას ჩემით გამეღვიძა რაც თვითმფრინავის ჩამოვარდნის შემდეგ არ მომხდარა რაღაც თითქოს გამოძინებული და დაცლილი ვიყავი

როცა თვალები გავახილე ნაე დავინახე ჩემს გვერდით იწვა საკმაოდ ადრე იქნებოდა რადგან მარტო მე მეღვიძა საერთოდ მე და ნაე ერთმანეთის გან შორს ვწევართ ჩემს გვერდით ლუსი წევს მერე იქით მხარეს მია ნაე და ლიო ნავი არც ისე სიმეტრიულია ამიტო ასე გვიწევდა ძილი

მაგრამ ეხლა ჩემს გვერდით ნაე წევს ის ისეთი საყვარელი იყო რომ არ გავაღვიძე და ჩუმად ნავის კუთხეში ჩემს ამოჩემებულ ადგილას დავჯექი ნამ კი თავი ამოწია და მითხრა
ნაე:ასე ადრე გაგეღვიძა?
მე:ოუ შენც გღვიძავს
ნაე:ხო აპა მძინარეს არამგონია შენთან ლაპარაკი შემეძლოს
მე:არადა ვიფიქრე რომ ეგეც შეგეძლო
ნაე:მართლა ასე ადრე რატო ადექი
მე:არ ვიცი უბრალოდ გამეღვიძა
ნაე:იცი მგონი მარტო ჩვენ გვღვიძავს
ადგა და ჩემს გვერდით ჩამოჯდა
მე:არ ვიცი შეილება ზოგს ღვიძავს მაგრამ არ იმჩნებს
ნაე:მაშინ ვიჩურჩულოთ(გაეცინა)
მე:კარგი(ჩურჩულით ვუთხარი და გავიცინე)
მე:ნაე იცი დღეს რა დღეა მაგრამ შენ საიდან უნდა იცოდე
ნაე:რა ხდება?
მე:დღეს ლუსის დაბადების დღეა ცუდია რომ აქ უწევს ყოფნა
ნაე:ხო თუ აქ კიდევ მოგვიწევს ყოფნა მალე მეც მექნება დაბადების დღე
მე:ხო ცუდია იმედია აქ არ ვიქნებით მაგ დროს 
ნაე:ხო
მე:ისე როდის გაქვს დაბადების დღე?
ნაე:1სექტემბერს
მე:ეი მანდამდე კარგი ძალი დროა იმედია ისევ აქ არ ვიქნებით
ნაე:და წესით დღეს რა დღეა?
მე:რავი ლუსი ამბობს 16 ივნისიო
ნაე:ვა უკვე სამი კვირაზე მეტია რაც აქ ვართ
მე:ხო მაგრამ მე მეტი მეგონა ეს დრო ისე ნელა გადის დავიღალე

ნაე:და შენი ცხოვრება მიწაზე როგორი იყო?
მე:მიწაზე?რა უცნაური ნათქვამია
მე როგორც გითხარი ერთ ერთი მათავარი გამომძიებელი ვარ და ეს ძნელია ჩემი საქმეები სხვას გადავაბარე და ეხლა აქ ყოფნისას მივხვდი ვინც იყო მკვლელი მაგრამ მე ვერაფერ გავაკეთებ აქიდან