დიდი ტკივილი სიყვარულისა

pt16

მოკლედ იმ ღამეს მაგრად დავთვერით გახსენებაც არ მინდა მაგრამ შემდეგ რაც მოხდა ეს იყო დიდი გაოცება
                      მეორე დღის ღამე
-ჯკ ჯკ
ჯკ ვეძებდი არ მკითხოთ რატო ვეძებდი ვერსად ვიპოვე ბოლოს კარები გავაღე და დავინახე
-ჯკ?
-ელისაბედ
-აიუ?
-ელისაბედ ყველაფერს აგიხსნი
-მე იცი რა
ოთახში შევედი მის ტასაცმელებს ხელი დავავლე და ვესროლე
-შეგიძლია აიუსთან დარჩე
კარები ცხვირ წინ მოვუხურე დიდი ხანი მიბრახუნებდა მპირდებოდა აგიხსნიო მაგრამ გული მტკიოდა შეიძლება ამ ყველაფერს ვთამაშობდით ან არც მაგრამ აიუს უნდა ეფიქრა რომ ერთად ვიყავით მიუხედავად იმისა რომ მის მიმართ გრძნობები მაქ და მეგონა რომ მასაც მაგრამ როგორც ჩანს არა  მე სიტყვები არ მყოფნის არ ვიცი რა ვთქვა ისე მტკივა როგორც არასდროს მაგრამ არ ვიცი რას ვგრძნობ ტკივილს? სიძულვილს? ზიზღს? წყენას? ბრაზს?თუ იმედ გაცრუებას?
სამწუხაროდ ყველაფერს ერთად მინდა რომ არ ვარსებობდე იმდენად მტკივა გული იმდენად მინდა რომ მეც წარმოვადგენდე ვინმესთვის რამე მნიშვნელოვანს დავიღალე ამდენი გულის ტკენით არასდროს არ ვარ საკმარის არასდროს ვარ ის ვინც უნდა ვიყო და მე ისიც არ ვიცი ვინ უნდა ვიყო და თუ მას ეს სურდა რა იყო გუშინდელი ბოდიში და ის რაც გუშინ მოხდა რა იყო მის გამოხედვაში რატო გააკეთა ეს მას ხომ აიუ უყვარს მე რატომ მაგრძნობია თავი რამე მნიშვნელოვნათ განა უნდოდა ასე მტკენოდა თუ ერთობოდა ჩემი გრძნობებით მე აღარ მინდა ისევ ისეთი ვიყო მინდა ვინმესთვის რამე ვიყო და ასეც ვიზამ დავიღალე მეორე არჩევნად ყოფნის აღარ ვიქნებკ არჩევანი მინდა მე პრიორიტეტი ვიყო სადაც მე ვიქნები იქ მხოლოდ მე ვიყო არავინ მჭირდება არასდროს არავინ მყოლია მე თავიდანვე ეს ბედი მქონდა სიყვარული ჩემი არასდროს იყო ამას ღმერთი სულ მანახებდა მე კი ვერ ვხვდებოდი ეს ყველაფერი ჩემკ ბრალია მე ჯკ ზე არ ვბრაზობ ეს მხოლოდ მისი ბრალია არ არის ეს ჩემი ბრალია ჩემ თავზე მეშლება ნერვები მე ისევ მე და მე მე რომ არ მომწონებოდა მის მიმართ გრძნობები რომ არა ასე არ მეტკინებოდა ასე არ ვიქნებოდი მე ყოველთვის სულელი ვიყავი და ასეც დავრჩი მაგრამ აღარ ვიქნები გძნობებზე ური უნდა მეთქვა მაგრამ
მისმა ღიმილმა თბილმა ჩახუტებამ და ციმციმა თვალებმა ყველაფერი დამავიწყა უბრალოდ ბედნიერება მინდა რატომ არ შეიძლება ასე იყოს რატომ უნდა ვიყო სულ ტანჯვაში რატომ მეგონა რომ მოვეწონებოდი თუ სულელი არ ვარ აიუ ის ხომ მოდელია ჩემზე ბევრად ლამაზი მე მასთან შედარებით არაფერი ვიყავი რატომ ვიფიქრე რომ მას გადაიყავრებდა და მე მოვეწონებოდი რატო რატომ მე ხომ არაფელი ვარ მაგრამ მინდ არომ ვიყო მინდა რამე ვიყო მინდა ვინმე ვიყო ამხელა ტკივილი ამდენი ტკივილის მერე უნდა გავიცინო ხვალ ავდგე და ბედნიერი ვიყო რომ ვერავინ გაიგოს რა მჭირს ვერავინ მიხვდეს რამხელა ტკივილს ვმალავ თითქოს ჩემთვის არც არაფელი იყო ისე უნდა მოვიქცე  მაგრამ ეს მტკენს თან ძალიან თითოეული სიცილი გულს მტკენს რომ გიკითხავენ როგორ ხარ და უნდა უპასუხო რომ კარგად ხარ ეს ისეთი ცუდია ეს უფრო მტკივნეულია და მაინც ვერ ვხვდები რატო რატო მომეწონა რატო რა მინდოდა როცა მივხვდი რომ არ იყო სიყვარული ჩემთვის მინდა ვინმეს კალთაში თავი ჩავრგო და ვიტირო ბოლო ხმაზე მხოლოდ მის გამო არა მთელი ჩემი ცხოვრების გამო იმოს გამო რომ ყველაფრით დავიღალე დავიღალე ვიყო ადამიანი ეს ხომ ყველაზე ძნელია იყო სი ვინც არ ხარ ან მოაჩვენო თავი იმად ვინც გინდა რომ იყო დაინახო როგორი ბედნიერია ის როცა შენ შინაგანად ნადგურდები და იმტრევი მისი ბედნიერაბა კი სულ მთლად განგრევს მაგარ ეს არ უნდა შეიმჩნი გაიცინო იხუმრო და გაერთო გძნობები არ გამოუშვა და ყუთშუ დაამწყვდიო ოდესღაც ეს ყუთიც გასკდება და ისევ ცუდად იქნები მინდა ამაზე ვილაპარაკო მაგრამ არ შემიძლია ვიყო ის ვინც არ ვარ მინდა ის ვიყო ვინც ვარ მაგრამ არც ეს შემიძლია..

_____________________________________ესეც პატარა თავია მაგრამ ძალიან ცუდად ვარ და მთელი გძნობები დავწერე
პს:არ ინერვიულოთ ჯკ ზე და ელისაბედზე