pt24

20 3 0
                                    

ისევ ტელეფონი ისევ სამსახური ისევ საქმე სამსახურმა თავი შემახსენა ვიფიქრე ჯკ-ს არ გაეღვიძოსთქო და ტელეფონს ვუპასუხე სამსახურში მიძახებდნენ ისევ სადღაც უნდა წავსულიყავი მთელი ერთი კვირა სადღაც მიყრუებულში გავატარე დამნაშავეს ძებნას იმდენი ხანი მოვუნდით თან ვერც ჯონ ქუქს ვუკავშირდებოდი არ შემეძლო ისე მომენატრა მისი ხმა მისი თვალები როგორც კი საქმე დავხურეთ მაშინვე უკან დავბრუნდი
-ჯონ ქუქ
-ელიზაბედ
-ჩემო ლამაზო დამიბრუნიი
-ძალიან მომენატრე
-მეეც
აეროპორტიდან სახლში წავედით იქ ჯიმინი და მარია დამხვდნენ მაცნობეს რომ უკვე ერთად იყვნენ  და გავიგე რომ ნაე იყო ჩემს სანახავად მოსული მაგრამ წავიდა აქ რომ არ დავხვდი ვთვლი ეს ასეც უნდა მომხდარიყო არ იყო საჭირო მისი ნახვა მე ეხლა ჯკ მყავს ის კი ერთადერთია ვინც მჭირდება

                   2წლის შემდეგ
სამსახურიდან დაღლილი დავბრუნი ერთი სული მქონდა სახლში მივსლიყავი და დამეძინა როგორც
კი ბინის კარები შევაღე უცნაური სიჩუმე ვიგრძენი შუქები ჩამქვრალი იყო მთავარ ოთახში შევედი იქ კი ჯონ ქუქი ბეჭდით ხელში მუხლდაჩოქილი დამხვდა რომ გითხრათ არ ველოდებოდითქო მოგატყუებთ ვიცოდი რომ ხელს მთხოვდა ამდენი ხანი ერთად ვიყავით მაგრამ იმ ღამეს ამას ნამდვილად არ ვიფიქრებდი ძალიან ბედნიერი ვიყავი რათქმაუნდა დავთანხმდი მან თითზე ბეჭედი გამიკეთა ოთახებიდან კი მარია ჯიმინი დედა ნაე და ლუსი გამოვიდნენ ძალიან ბედნიერი ვიყავი მე ის ვიპოვე რასაც ვეძებდი რაც სულ მქონდა და რაც სულ მინდოდა მქონოდა...

____________________________დასასრული ვფიქრობ საკმარისი იყო ამ ფიქციისთვის ამდენი ხანი ლოდინი მინდოდა ლამაზად დასრულებულიყო და იმედია ასეც გამომივიდა მინდა გავაგრძელო ფიქციების წერა მაგრამ არ ვიცი რამდენად გამომივა ჩემი ცხოვრება თავდაყირა დგას ძალიან ბევრს განვიცდი და მინდა რამენაირად გადმოვცე ნახვამდის...
🤍
პს:ეხა აღმოვაჩინე რომ pt12 დრაფთებში მქონია🤦🏼‍♀️🤷🏼‍♀️

დიდი ტკივილი სიყვარულისაWhere stories live. Discover now