Çağan: bana inanman için bir kanıtım var
Leya: öyle mi? Göster hadı
Çağan: sabret *eline telefonunu alır bir video açar* al izle
*Video*
Zeynep'in eve geldiği, ve zorla öptüğünü gösterir
Leya: çağ-çağan ben üzgünüm , sana inanmadım, çok özür dilerim ne olur *ellerini tutarak* beni affet ne olur ben sana inanmadım*kafamı aşa eğerek*
Çağan:*elleriyle kafamı kaldırmıştı* şşş Leya kanıt olmadan nasıl inanabilirdin kı? Bende öyle bir manzara görsem sana inanmazdım belki
Leya: ama belki diyorsun ben seni dinlemek istemedim bile ne olur affet beni, her şey Zeynep'ın yüzünden
Çağan: biliyorum, ama bak şimdik gerçekleri biliyorsun, o bana yeter
Leya: gine üzgünüm çağan
Bellimden çekip, sarılmıştı kollarım onun bellindeydi iyice sarılmıştım ona, o benim saçlarımla oynuyordu, ben birden ağlamaya başlamıştım, kendimi tutamıyordum, bilmiyorum kaç dk kalmıştık böyle ben ondan zor olsada ayrılmıştım
Leya: beni affettin mi?
Çağan: hmm düşüneyim *duşunmuş gibi yapar* hayır
Leya: nE!? Gerçekten mi?
Çağan: tabiki hayır Leya şaka yaptım,
Leya: salak şey ödüm koptu, beni affettiğin için sağol
Çağan: ne demek *gülerek*
Leya şey çağan bura kımın evi?
Çağan: annemin ve babamin eviydi, bunu bana bıraktılar, ben iyi olmadığımda buraya gelirim, mesela sen gittiğinde burdaydım kimse bilmez burayı sen hariç
Leya: anladım, güzel evmiş beğendim
Çağan: sağol canım
Leya: ee ne zaman eve gidiyoruz yoruldum ?
Çağan: bi kaç gün daha burdayız
Leya: neden ?
Çağan: kafa dinlemek için herkesten uzak daha iyi bizim için ve bu küçük için
Leya: haklısın iyi gelir bize *sarılmıştım*
Sabah:
Sabah uyanmıştım çağan bana iyice sarılmıştı, onu öpüp odadan çıkmıştım, mutfak dolabı açtığımda hiç bir şey yoktu, çağan uyuyordu onu uyandırmak istemedim, çıkmadan bir not bırakmıştım, çantamı alıp dışarı çıkmıştım, bir market bulmaya çalışıyordum,20 dk sonra bulmuştum çok uzaktı eve, bir kaç bir şey alıp marketten çıkmıştım, bir soru vardı evin yolunu unutmuştum, çantamı açıp telefonumu alacaktım, evde unutmuşum, ben ne yapacam şimdik, yürümeye başlamıştım evin adresini bilmiyordum birilerine sorsam kimse yoktu , sağ, sol yapıyordum nereye gittiğimi bilmiyordum, birden çantamı birisi almaya çalışıyordu, ben çekiştiriyordum, oda aynısı ben bağırmaya başlamıştım, ama kimse yoktu,benim karnıma birden tekme atmıştı, yere düşmüştüm, onun peşinden koşacaktım kı, bir hızla birisi o adamı yakalamıştı, o kışı hırsızı iyice dövüyordu ben aya kalkamıyordum, çok halsizdim, hırsızı dövdükten sonra koşarak yanıma gelmişti
X: iyi misiniz ? Bir şeyiniz var mi? *kafasını aşaya eymişti* yerlerde kan var sızı hastaneye götürüyüm
Leya: yar-yardım edin lütfen ah karnım *karnımı tutarak* ben hamileyim lütfen yardim edin bebeğimi kaybetmek istemiyorum
X: tamam sakın olun sızı hemen yetiştirecem* kucama alarak, arabaya götürmüştüm*
Hastane:
X: doktor bey hanımefendi ve bebeyi iyimi ?
Doktor: hanımefendi iyi ama maalesef bebeyi kaybettik
X: *ellerimi ağzıma koyarak* pe-peki sağolun, içeri girebilir miyim ?
Doktor: girebilirsiniz ama yavaş yavaş söyleyin bebeğini kaybettiğini
X: peki sağolun *içeri girer, bir sandalye oturur* daha iyimisin ?
Leya: iyim çok teşekkür ederim canımızı kurtardın, ben ve bebek iyiyiz
X: şeyy eee nasıl desem
Leya: neyi ?
X: başın sağolsun bebeğini kaybettin
Leya: çok güzel şakalar yapıyorsun çok komiksin *gülerek*
X: şaka degil gerçekleri söylüyorum
Leya: gerçek mi?
X: maalesef evet
Leya: ha-hayır olamaz, bebeğim yaşıyor yalan söylüyorsun *ağlayarak*
X: sakın ol lütfen
Leya: SEN YALANCISIN BEBEĞİM YAŞIYOR
birden aya kalkmıştım kendımı dışarı atmıştım çıldırmaya başlamıştım, bağırmaya başlamıştım o adam beni tutmaya çalışıyordu ama olmuyordu, ben daha çok bağırıyordum, koşarak hemşire gelmişti ben kendımı yere atıp ağlıyordum sanırım bütün hastane bana bakıyordu hemşire yanıma gelmişti elinde bir ine vardi ve gözüm kararamaya başlamıştı...
2 saat sonra
Yavaş yavaş gözümü açıyordum, yanımda gine o kişi vardi, yanımda bekliyordu neden bekliyordu bilmiyorum, kapı sert bir şekilde açılmıştı , biraz sıçramıştım, oda çağan'dı panik bir şekilde girmişti, sanırım biraz ağlıyordu, hemen yanıma oturup bana sarılmıştı, gözyaşları omzuma düşüyordu, bana iyice sımsıkı sarılmıştı, beni hiç bırakmak istemiyordu, bilmiyorum kaç dakika öyle durmuştuk, zor olsada benden ayrılmıştı, gözlerimin içine bakıyordu, gözleri kip kırmızıydı
Leya:*ellerimle göz yaşlarını silerek* üzgünüm çağan çocuğumuza sahip çıkamadım *ağlayarak*
Çağan: şşş Leya kendını suçlama senin suçun degil, o pisliklerin yüzünden
Leya: *daha çok ağlıyordum* bu sabah sana haber vermeden çıkmasaydım böyle olmazdı
Çağan: Leya öyle deme senın suçun yok, sen nerden bilebilirdin kı? Senın bir şeyin yok degil mi?
Leya: yok, arkadaş sağolsun beni o kurtardı
Çağan: evet ya pardon üzüntüden seni unuttum *ellimi uzatarak* ben çağan
X:*ellini sıkarak* bende Deniz memnun oldum
Çağan: şey teşekkür ederim nişanlımı kurtardığın için
Deniz: bişey değil kim olursa olsun öyle yapardı
Leya: yapmazdı seni allah gönderdi, ha bende leya
Deniz: seni çığlıklarını duyunca koşarak geldim, ama önce gelseydim belkide bebek yaşayacaktı üzgünüm
Leya: senin bir suçun yok Deniz, sen ellinden geleni yaptın ginede sağol
Deniz: bişey değil
Çağan'dan
Sabah uyanmıştım, yanımda Leya yoktu sanırım aşağıdaydı, aşaya ındım yoktu telefonunu aradım, telefonu evdeydi, mutfağa gitmiştim bir not vardı
Not: aşkım evde bir şey yok markete gidiyorum*
İyi markete gitmişti, dur ya Leya buraları bilmiyor kı ? Hem telefonuda yok, off inshallah kaybolmaz, oturup televizyona bakıyordum.. aradan 1 saat geçmişti bu nerde kalmıştı yoksa kayboldumu, tam dışarı çıkacakken telefonum çalmıştı, bilinmeyen numaraydı açmıştı, beni hastaneye çağırtıyorlardı, Leya hastanedeydi, hemen koşarak arabaya binmiştim, çok hızlı sürüyordum, hastaneye gelmiştim, Leya'nın odasını sormuştum, ıkıncı kattı hemen çıktım, kapıyı açtığımda, Leya oturmuş bekliyordu..
Akşama doğru eve gitmiştik, çağan kolumdan tutup eve girmiştik, beraber koltuğa oturmuştuk
Çağan: daha iyimisin?
Leya: evet *üzgün bir şekilde*
Çağan: bir şey istiyormuşun?
Leya: evet
Çağan: ney ?
Leya: eve gidebilir miyiz ?
Çağan: şimdik mi?
Leya: evet lütfen orda kendimi iyi hissetiyordum
Çağan: iyi peki senin dediğin olsun
Leya: sağol çağan
Arabaya binmiştik,Leya uya kalmıştı, ona öyle bakıyordum çok üzgündü o bebeği çok istiyordu bende öyle ama ne yapabiliriz? Hiç bir şey, yol 2 saat sürmüştü.
