Deadly Sin Series: Veronica's love vengeance

Chapter 7

Bumangon si Veronica at umupo patalikod mula rito. Bumuntonghininga muna siya bago nagsalita.

   "Mali ba ang ginawa ko?" tanong niya.

 Naramdaman ni Veronica ang paggalaw ng kutson dahil sa pagbangon ni Rafael at ang paglapit nito sa kaniya.

  "No," naramdaman niya rin ang mga kamay nitong humaplos sa balikat niya at ang mainit na hininga nito sa kaniyang batok. "That is not what I mean." Patuloy nito.

   Humarap si Veronica rito at sinalubong ang mga mata nito. Animo nagmamakaawa ang titig niya na ipinukol rito.

  "Then why are you asking if, why am I doing this?" Balik tanong niya sa don.

  "This is out of a sudden, nagulat lang ako. I'm sorry if I offended you," anito saka  hinalik-halikan  ly0ang leeg nito. 

    Bahagya niya itong itinulak, ayaw niyang mabuhay ang init ng Don dahil wala na ang babaeng magpapanggap na siya.

  "I'm sorry if I surprised you," tumigil siya sa pagsasalita at tumitig ng mataman sa mga mata ng Don. "I… I am inlove with you the first time I saw you. That's why I can't hold myself. I am afraid na baka maunahan ako ng iba." Nangingilid ang mga luha ni Veronica ng sabihin iyon.

    Pagkarinig ng sinabi ni Veronica ay hindi makapaniwalang nanlaki ang mga mata ni Rafael. Ilang segundo rin itong nanatiling nakatitig sa dalaga na pilit inintindi ang sinabi nito.  

    Tumungo naman si Veronica na animo napahiya dahil walang sagot na narinig mula sa kaharap. Nilaro-laro niya pa ang kaniyang daliri, upang talagang kapani-paniwala ang ang kaba niya na gusto niyang makita ni Rafael.

   "K-kung hindi mo kayang suklian iyon, o-okay lang…"

   "Sshh," agad na nilapat ng matanda ang hintuturo niya sa labi ni Veronica para putulin ang susunod na sasabihin nito. Mula sa labi nito bumaling ang kamay ni Rafael sa magkasalikop na palad ng dalaga at pinisil iyon. 

   Nang magtaas ng tingin si Veronica ay niyakap niya ang dalaga, lihim namang napangiti si Veronica. 

   "Ahfm, Rafael, can I ask a favor?" anang Veronica ng kumalas mula sa pagkakayakap rito.

  "Yes sure," masiglang tugon ng Don.

   "Can we make this a secret? Ayaw kong malaman ni mommy baka hadlangan ako at ng iba.  And I don't want you to be their laughing stuff. You know people, this isn't normal for them."

  Nakangiti habang tumatango si Rafael. 

"Yes, sure. I understand, and you're right naman regarding what people might think between as." 

   Gumanti naman ng ngiti si Veronica at muli na silang nahiga at tuluyan na ngang nakatulog si Rafael. Habang si Veronica ay nagbubunyi ang kalooban dahil sa success ng plano niya. Everything goes fluently and easily perfect.

    Simula ng araw na iyon madalas ng pumupunta si Veronica sa opisina ni Rafael. Pero hindi na ulit nangyari ang unang nangyari, buti na lang at hindi rin nag-request si Rafael na mangyari ulit iyon. 

    "Wanna lunch date with me?" yaya ni Rafael isang araw ng dumalaw si Veronica sa opisina niya.

   "Naku, Rafael. I'm sorry but I can't make it, nagpunta lang talaga ako rito, just to see you," naglalambing na saad ni Veronica habang nakaupo sa executive table ni Rafael habang nilalaro laro ang buhok nito.

  "Ow, how sweet of you," puri nito saka hinimas ang binti niya. 

  Tumayo siya para hindi magtagal ang paghimas ni Rafael sa binti niya at baka mag-init ito wala siyang back up ngayon. Dagdagan pa ng pananayo ng balahibo niya sa kilabot.