4. Ahh Deli Kız...

130 18 0
                                    

Karşımdaki ses o kadar heyecanlı o kadar delice çığlıklar atıyordu ki.. Ben sadece olayı anlama ve üzerimde ki şaşkınlığı atma çabası içinde telefonun ucunda ki çığlık sesini tanımaya çalışıyordum.. Kesinlikle bu ses tek bir kişiden çıkıyor olamazdı.
Sesler az dinince daha doğrusu bağırmaktan yoruldukları anda normal bir ses tonuyla ve nefes nefese " Nasılsın Canım " gibi bir soru soruldu.. Tam da o an anladm ki ben bu sesi kesinlikle tanıyordum..
" Kimsin ? " diye sormama gerek kalmadan, bu şaşkınlığıma sebep olan kişinin kübra olduğunu anlamıstım.

- Ahh be kübra... Bu neydi şimdi yani..!

- Aa.. Tanıdınmı hemen ya..

- Tabi tanıdım kızım. Başka kim böyle bir delilik yapabilir ki ? Delisin sen biliyorsun değil mi ? Hem de zır delik !

- İltifat ediyorsun tatlım da.. Alışmış olman lazım senin artık ama ya.. Şimdi suç benim mi yani sen söyle..

Aslında doğru söylüyordu. Niye şaşırdım ki bu kadar, her zaman ki kübra.. Birazda bana benzemesinden kaynaklanıyor galiba.. O degil de acaba ne yaptı, hangi bölümü kazandı ? Ömerle hala birlikteler miydi ? Neyse ki konusmamız gereken onca şey var.. Sonra sorarım ben sana bunun hesabını (!)

- Offf of.. Nerelerdesin sen ? Ne bir arama ne de sorma.. Hiç mi merak etmedin acaba nasıl diye ?..!

Teknolojik aletlerle fazla zaman harcaması ve lise son olmamız kübranın bir süreliğine elindeki tüm teknolojik aletleri bırakmasına sebep olmuştu. Çünkü Gereğinden fazla zaman harcadığının farkındaydı. Kübra her ne kadar deli olsa bile fazlasızla bilinçli, ne yapması gerektiğini bilen, olgun ve azimli bir kızdır.. Kazanmak uğruna bırakamıyacağı hiçbir şey yoktur onun için ki sırf istediği bölümü kazanmak uğruna telefonunu ortalıktan kaldırarak beni ve 2 yıllık erkek arkadaşını bile arayıp soramamıştı. Arada arar sorardı, ancak son 2 aydır unutmuştu beni.. Sahi ya acaba ne yaptı kazanabildimi istediği yeri...

- Aa olur mu hiç öyle şey.. Merak etmesem şimdi de ararmazdım seni değil mi ? O değil de gercekten kusura bakma ya.. derslerden başımı kaldırdığım yoktu ki.. Ancak nefes alabildim de arayayım dedim.. Hem sen de hiç aramadın farkındayım. 

- Ne demek aramadın ya.. Aramaz olur muyum hiç. Defalarca aradım ama telefonuna ulaşılamıyordu.. Şansa o aralar da telefon arızalandı telefoncu da format atınca annenin numarası da gitti . Hatta şey dedim bir ara keşke senin değil de annenin numarasını ezberleseymişim..

- Haklısın valla.. Ben çok hanzoluk yapmışım aslında.. Neyse benden beklenir hareketler bunlar zaten de.. Eee okulu ne yaptın ? Hangi bölüm ?..

Tam da merak ettiğim şeyi sormuştu.

- Tahmin et bakalım hangi bölüm.. ?

- Hukuk ?

- Aynen.. Sen peki ?...

- Tabiki de Mimarlık ..

- Ciddi misin ?

Alaycı bir şekilde ;

- Yok şaka yapıyorum canım.. Aslında mimarlığı kazanmadım. Sadece ne tepki vereceğini merak ettiğimde öyle söyledim.. manyakmısın kızım ya ne şaka yapacam...

O an sanki tekrar istediğim yeri kazanma sevincini yaşıyordum.. Dostumun mutluluğu sonuçta.. Kim bilir ilk duyduğu zaman ne kadar mutlu olmuştu.

- Harika o zaman.. Hangi üniversite peki ? İstanbul Marmara Üniversitesi de de bende burda bayılayım sevincimden..

- Marmara değilde.. İsatanbul teknik üniversitesi desem, yine de bayılırmısın onu söyle sen bana.. Bir dakika bir dakika.. Yoksa sen Marmarayı mı kazandın..

- Evet marmara yı kazandım.. Hem olsun istanbuldasın sonuçta değil mi.. Şuan değilde sonra bir ara hatırlat söz bayılacam..

- Hmm iyiymiş..  Aynen canım görüşürüz sürekli biz..

- Tabi canım.. Sen bir istanbul a gel de.. Ha bu arada Ömer ne yaptı ? Kazanabildi mi bir yeri ?..

- Asya.. Lütfen artık bana Ömer deme olur mu .. İnan adını dahi duymaya tahammülüm yok...

- Neden ? N'oldu ?..

- Pazartesi İstanbul a gelme ihtimalim var.. kayıt işleri falan yokmu.. Geldiğim zaman seninle oturur yüz yüze konuşuruz olur mu tatlım.. ? Şimdi konuşursak yine kötü olacam biliyorum.. Ben şimdi kapatayım haberlesiriz seninle.. Tontişimizi  de çok öp bu arada çok çok selam söyledi dersin.. Seni çok seviyorum tatlım. Görüşürüz..

- Bende seni çok seviyorum birtanem.. Bak sakın üzmek kendini olur mu.. Pazartesi yi iple çekecem.. Dede mi de öperim sen hiç merak etme.. Görüşürüz..

Telefonu kapattıktan sonra içimde bir burukluk olduğunu fark ettim.. Ne de üzülüyor dur şimdi. canım ya.. Birbirlerini herşeyiyle sevmelerine rağmen ayrılmalarına ne sebep olmuştu acaba. Of pazartesiye daha 48 saat var, nasıl dayanacam onca saat bu merakımla..


Arkadaşlar vote+ yorum lütfen.. Böyle giderse beğenilmediğini düşünecem. Desteklerinizi bekliyorum..

HAFIZAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin