Partner/Five Hargreeves

Silly'

Yorgunluk ve bitkinlik ile adımlarımın yavaşlayışı, hayatımın lanetlendiğine inanmamı sağlamak için yeterli şeylerdi.

Geceleri gözüme girmeyen uykuya ve sabahları ruhu sönmüş vücuduma küfürler savurarak esnerken gelen tüp sesi kulaklarımda yankılandı.

Oh tanrım, yine bir görev daha. Bu hafta 9. oldu bu.

"18 yaşında ki bi kıza bu kadar yüklenmeleri normal mi acaba¿!" diyerek söyleniyordum.

Bu kadının sanki başka suikastçı yokmuş gibi her basit göreve beni göndermesi sinirimi bozuyor.

Yine birilerini öldürmek için hazırlanıyordum ki gelen tok sesli topuklu ayakkabılarını ritimli bi şekilde yere vurarak yaklaşması biraz duraklamamı sağlamıştı.

Arkamı dönmeden hazırlanmaya devam ederek ilk konuşan ben olmuştum.

"Neden geldin?"

"Önemli bir şey belirtmek için geldim tatlım, çok gerginsin bakıyorumda."

Gereksiz samimiyet göstererek arkamda sesini çıkarması bile sinirlerimi bozuyor.

"Senin makyajdan görünmeyen meymenetsiz suratından ve aptalca kolay olan görevleri bana vermenden bıkmış olabilirim belkide, kim bilir¿.."

"Ah böyle mi düşünüyorsun gerçekten"

"Kes sesini Handler! Five'ın benden daha iyimiş gibi övgüleri toplaması beni çıldırtıyor. Bu çok saçma."

Diye çıkışarak bıçaklarımı eteğimin altındaki kemere yerleştiriyordum.

"O bıçaklara çok ihtiyacın olduğunu sanmıyorum canım." diyerek işime burnunu sokuyordu.

Gözlerimi kısarak suratına ifadesizce baktığımda çenesini tutması gerektiğini anlamıştı.

"Boş lafları geç ve sadete gel Handler. Seni daha fazla görmek istemiyorum."

"Neden bu kadar kin tutuyorsun? Onlar yıllar önce olan şeyler"

"Ah yani ailemi öldürterek beni komisyon için kaçırdığını unutmam mı gerek¿"

"Umuyorum."

Duygusuz bakan suratımı 'ne halt yediğinin farkında mısın acaba' ifadesi koyduğumda hafif kıkırdayıp söze tekrar daldı.

"Bu görevden sonra seni daha ağır şeyler bekliyor ve müjdemi isterim, sana bir ortak ayarladık!"

"Yani görevin altından kalkamayacağımı düşündüğünüz için peşime bana sahip çıkması için birisini takacaksınız. Aman ne güzel(!)"

Sahte bi şekilde sırıtıp ellerimi hafifçe çırptım.

"Öylede denebilir."

"Bu gerçekten saçmalıktan ibaret. Kimseyle ortaklık yapamam ve bebek bakıcılığı hiç yapamam Handler!"

Bi bıçağımda kalan kan lekesini fark etmemle cebimdeki mendile dilimi sürtüp kuruyan lekeyi çıkartmaya çalışıyordum.

"Sana fikrini sormadım bitanem, bu bir emirdir."

Tekrar sinirime dokunan cümleler sarf ettiğinde uğraştığım şeyden kafamı kaldırarak hızlıca kahpe diye adlandırdığım yaşlı kadına döndüm.

"Seni şuan 5 kere kaburgalarından bıçaklayıp duvardan duvara vurarak kafatasını ezmek için neler vermezdim...?!"

Evet hatta şuan bunu yapmam için damarlarımda akan kanım beni zorluyor.