Partner/Five Hargreeves

We Can't Be'

Aptalım. Kesinlikle aptalım! Five'ın babasını gelecekte öldürmüş olmama sevindim resmen...
Utançla kızarmış yanaklarımı saklamaya çalışıyordum çünkü kesinlikle 2 kısa pantalona rezil oldum.

"Bu kız gelecekte benim sevgilim olamaz(?)"

Sanki benim ona bakacağımı düşünüyor ya. Bende ona meydan okurcasına histerik bi gülüş attım ve kollarımı önümde birleştirip 22 yaşında ki Five'a yaklaştım.

"Bende sana meraklı değilim."

Bu sözümden pek etkilenmiş görünmese de gelecekten gelen daha aptal Five söze girdi.

"Hayır meraklısın. O kadar çok hayransın ki bana kendin kelimelerle bile anlatamıyorsun."

Bu daha aptal Five sınırlarını aşmaya başladı. Susmazsa bir an önce kendi yöntemlerimle susturacağım.

"Beni o kadar çok sevdiğini bilmiyordum şirin etekli."

Ah evet, sanırım küçük Five'ın da susturulmaya ihtiyaci var.

Mavi ışıklı pavyon gibi portaldan geçen Five yavaş yavaş kendine doğru yaklaşıp işaret parmağını doğrulttu.

Bu extra ciddi ve hafif sinirlenmiş Five duruşu mu(!)

"Sende iyi dinle küçük ben. Şu aptal egonu bırakıp bu kızı yavuklumuz yapmazsan ve eğer ben bu kızla geri döndüğümde sevgili değilsem kendime kıyarım ve ömrün sadece 22 yaşına kadar sürer, anladın mı?!"

Tek nefesle bu kadar şeyi söylediğinde bi vay canına demiştim ama Five ile ilişkimiz o kadar karmaşık ki ciddiye bile alamıyoruz onu.

Şu anda bunu söylemek için tam zamanı diye düşündüm.

"Benim için kavga etmeyin."

İkiside aynı anda bana döndüğünde sıçış zamanım geldi gibi hissetmiş olsam da 2 psikopatin arasında kaldığımı yeni fark ettim.

"Kes sesini." -Five

"Asıl sen kes sesini bücür! Kendini iyi tanıyorsun, boş konuşmayı sevmezsin. Söylediğinin altını doldurursun. Bu karakter yapısı değişmez ve emin ol 4 yıl sonra daha kararlı biri olacaksın ve bende dediğimi yaparım."

Şundan emin oldum ki bu daha çok delirmiş versiyon gibi geldi bana.
Evet artık banada söz hakkı doğduğunda bende atarlandım biraz.

"Buraya bizi kaynaştırmak için mi geldin?"

"Sen konuşma heyecanlanıyorum. Her ne kadar 4 yıl küçük olsan da aşık olduğum kadın olduğun gerçeği değişmiyor."

Of yapma büyük Five. İnanırım...

"Five... Biz olamayız, lütfen ısrar etme."

Hüzünlenen suratı gözler önüne serildiğinde içimde birşeylerin parçalandığını hissettim.

Daha az önce küçük Five benden özür diledi ve şimdi ise gelecekten gelen hali bana aşık olduğunu söylüyor.

Ona inanıyorum çünkü Five'ın önemsiz şeylerle uğraşmadığını biliyorum. Ve en önemlisi ise 4 yıl geriye ışınlanmış bi Five önemi olmayan şeylerden bahsetmeye bile tenezzül etmez.

(Önem sayacı: )

"Hey, şu çocuğu nasıl üzdüğüne bak."

Küçük kendini gösterirken lütfen bi sanş ver gibi bakıyordu.

Normal Five'ın umurunda bile gözükmüyor ve bunu dile getirmem gerek.

"Kesinlikle mimik bile oynamadı."

Büyük Five sıkıntılı bi nefes verdiğinde omzuna dokunarak onu teselli etmeye çalıştığımı anlatmaya çalıştım.

"Nası kıyarsın bize, onca anıya milyonlarca seni seviyorum diyişine?"

"Onunla olmaktansa saçlarımı teker teker yolup çorba yapmayı tercih ederim." -Five

Gözlerimi devirip karşı çıktım.

"Bende onunla olmaktansa Five'ın 58 yaşındaki halinin ayakkabısının içinde Five'ın saç tellerinden yaptığı çorbayı içerim."

Yok bu böyle olmayacak. Hodri meydan bakışımla Five ile daha ne kadar iğrençleşebildiğimizi ölçüyorum.

Tam dalga geçmeye hazırlanıyordum ama büyük Five bana döndü ve ellerimi tutarak gözlerime kenetlendi.

Hayır, kızarma sakın.

"Biraz daha zaman geçtikçe anlayacaksınız. Başka çareniz yok. Biz birbirimiz olmadan hiç birşeyiz."

Bayıl birde Feriha.

"Yok ebenin-"

Ellerimi çektim ve kollarımı önümde birleştirip arkamı döndüm. Five'ın ellerimi tutması neden bu kadar etkiliyordu beni?!

"Merak etme gelecekte bana minnettar olacaksınız."

"Övünmeyi sevmediğini sanıyordum."

"Bazı şeyler değişebilir. O bazı şeyler huylar olabilir... davranışlar, hareketler, cümleler, hatta duygular..."

"Bi edebiyatçımız eksikti(!)"

'''

Gelecekten gelen Five askima ne boklar yedirsem diye düşünüyorum

9. bölüm edit: ehehe 😈 yaptım bile