Plan Mlan Yok! - 𝔻𝕒𝕞𝕚𝕒𝕟𝕪𝕒, 𝔸𝕟𝕪𝕒𝕞𝕚𝕒𝕟

Tanışıyor muyuz?

Genç kız önündeki boş shaker bardağına badem sütünü döktü ve granül kahve ile karışması için kapağı kapayarak çalkalamaya başladı.

...

Anya tam on beşinde akademiden atılmıştı. Atıldıktan sonra hiç bir okula yerleşemedi, çünkü bu denli prestijli bir okuldan bu denli bir lekeyle atılan bir öğrenciyi hiç bir akademi kabul etmiyordu.

Loid görevden sonra ailenin dağılması gerektiğini biliyordu fakat kız reşit bile değildi ve eğitim hayatı mahvolmuştu.
Başta kendi görevi için küçük çocuğun sınırlarını bilmeden, bilinçiz bir şekilde ağır bir akademide zorlamıştı.

Kız reşit olmadan kesinlikle onu bırakmayacaktı sonuçta o hala aileye muhtaç bir çocuktu değil mi?

Okulda okuyarak alacağı eğitim hakkını kaybetmiş olabilir ama bu Loid tarafından özel eğitim alması için engel değildi. Anya'ya kendi kaybettirdiğini kendisi geri kazandıracaktı.

Loid kafenin dışarısında bir köşeye sinmiş Anya'yı içecek hazırlarken gözetliyordu.

Anya bıkkınlıkla nefesini dışarı verdi. Loid ne kadar profesyonel bir casus olsada yıllardır birlikte yaşadığı kızın gözünden artık kaçamıyordu.
Anya Loid'den gerçekten inanılmaz derecede nefret ediyordu. Onun yüzünden hastası olduğu casus Bond'dan bile artık nefret ediyordu.
Tabii köpeği Bond kalbinde apayrı bir yerdeydi.

Anya küçükken saf, ilgiye ihtiyacı olan bir çocuktu. Maruz kaldığı deneylere, baskılara rağmen yaşam enerjisini kaybetmemiş, üstüne üstlük yetimhaneye üç kere geri bırakılsa bile olumsuz etkilenmemişti. Ama küçük Anya yeni babasının casus olduğunu öğrenince babasına olan ilgisi artmış ve onu kaybstmek istememişti. Çünkü Anya casusları çok sever! Bu yüzden yeni ailesini yani sevgili babasını kaybetmemek için babasının saçma sapan planlarına uymaya çalışması, herşeyi olması gerektiği yoldan saptırmaktan başka bir işe yaramamıştı.

Bu saçma kovalamacadan kız da artık bunalmıştı. Büyüdükçe, kafasında anca yerli yerine oturan bu yanlışlık, kendi kendini inandırmak istememesiyle buraya kadar dayandı.

Ve en sonunda herşey eline yüzüne bulaştı.

Donovan Desmond tehdidi ajanstan tamamen bağımsız suikasta uğrayarak ortadan kalkmıştı. Loid'in Donovan'ın nasıl, kim tarafından, ne zaman öldürüldüğünü araştırması ve savaş çıkarmak için suikasti kullanarak batıya çamur atılması olasılığına karşı tetikte kalması için aile dağılmamıştı. Ve ekstra görev kırılma noktası olmuştu. Bu görevde bütün yük Anya üzerinde olunca, üstüne birde görevin ona bağlı olduğunun farkındalığıyla genç çömez kız haliyle çuvalladı.

Bunca yıl bomboştu. Bu aile Loid için hiç bir anlam ifade bile etmiyor muydu gerçekten? Bazen telepat olmadığını bile hayal etmişti, belki farkında olmadığında bu denli mutsuz olmazdı.

Gözleri dolu dolu, karıştırma bardağının kapağını açtı ve buz olan bardağa hazırladığı karışımı döküp üstüne kremayla şurubu ekleyip içeceğin kapağını kapattı.

Bıkkın haliyle kim olduğuna bile dikkat etmeden bardaktaki ismi seslendi.

"Lord Damian" dedikten sonra ağzı şokla açıldı. Geçmişte herzaman kızaran Damian'ken şimdi kız kıpkırmızıydı. Kız fazlasıyla utanmıştı, sinirle dişlerini sıktı. Ona asla ama asla 'Lord' demeyeceğine yemini vardı. Ufak bir dalgınlık ve puf! Genç çocuk otuziki diş sırıtırken tezgaha yaslanarak yüzünü kızın yüzüne yaklaştırdı. Bu hareket otomatik olarak Anya'nın bir adım geri gitmesine sebep olurken çocuğun sırıtışını daha da büyütmüştü.

Genç çocuk;

" Uzun süre oldu Forger."dedi.

Aslında sadece iki yıldı aradan geçen süre. Platonik olduğu kızı göremeden geçirdiği 730 gün. Kızın okuldan atılma sebebi hiçte önemli değildi aksine atılması kızdan uzaklaşmasına sebep olmak yerine kıza olan ilgiaini daha da arttırmıştı.
Zaten babasının planlarını öğrenince, kan bağının hiç bir anlam ifade etmediği hakkındaki konuşması yerini bulmuştu. Babası onun için artık baba figüründen çok uzaktı. Annesi zaten..

Genç düşünceler alemine dalmışken kızın iki yılda fazlasıyla değişen yorgun sesini duyunca kendine geldi.

"Şey.. Acaba tanışıyor muyuz? "