MAPUS ||| BxB

#1

Arkadaşlar hikayede olumsuz içerikler mevcut. Kendine zarar verme, psikolojik rahatsızlıklar, şiddet ve cinsel içerik olacak. Rahatsız olacaklar lütfen başlamasınlar.

Keyifli okumalar...

"Nefsi müdafaaydı."

Hakimin gözlerine bakarken elleri sinirle titriyordu.

"Nefsi müdafaa dediğin on bir defa bıçaklamaya dair söylemek istediğin bir şey yok mu? Orada adamı kıyma gibi doğramışsın, tekrar ve tekrar!" Yaşlı adamın yumruğu masaya vurduğunda gözlerini yumup başını yana doğru eğdi Ali. "Ta ki öldürene kadar."

"Keşke ölseydi." Ali sinirle güldü. "Yaşadığını söylediniz, öldü de haberim mi yok?" Etrafa bakınırken kendisini savunan avukatla göz göze geldi. Mahkemeye çıktığında kendini aklamak için söylemesi gereken laflar bunlar değildi. En azından cezasını azaltmak için çaba gösteriyor olsalar da Ali hiçbir kurala uymuyordu.

"Hakim bey..." Avukatı söze atılmak istese de titreyen elini kaldırıp konuşacağını belirtti.

"On sekiz yaşındayım. Senelerdir..." Karnını açarak büyük yarığın dikiş sonrası kalan izini gösterdi. "Sizin süslü püslü karılarınızla, deniz kenarı evlerinizde görmediğiniz ve hatta haberiniz dahi olmayan her türlü şiddeti gördüm. O zaman neredeydiniz? Neden küçük bir çocuk dayak yiyor, 'Babasıdır döver de sever de.' dediniz? Ben on yaşımda polise gittiğimde neredeydiniz? On yaşında!" Oldukça gür bir tonda bağırarak elini önündeki masaya vurdu. Sakinleşmek için gözlerini kapattığında bu kez tüm vücudu titriyordu. "O gün polis beni dinlemedi. Şimdi ise o piç ölümün ucundan geçti diye tüm oklar benim üzerimde. Eve ekmek getiren bendim, hamallık yapıp onun içki parasını çıkartan bendim. Ve on üç yaşındaydım. Bir kere başımı okşar diye yaşlı karılara jigololuk yaptığımda, kazandığım parayı eline saydığımda onuruma gururuma laf ederdi. Ne yaptıysam yetmedi ama hayır. Haksız olan ben değilim. O piç seneler önce benim çocukluğumu öldürdü. Ben de onu öldürmek istedim. Yemin ediyorum bunu çok istedim."

Susup geri çekildiğinde ellerinde bir türlü geçmeyen titremeyi biraz olsun durdurabilmek için masaya sıkıca tutundu. O sırada önündeki insanlar kendisi hakkında bir karara varmak için aralarında konuşuyorlardı.

Hakim kendisine bakarken derin bir iç çekti. "Gereği düşünüldü!" Tokmağını kürsüdeki tahtaya vurdu.

"Sanık Ali Asaf Tokmaz'ın, babası Gürkan Tokmaz'ı kasten cinayete teşebbüsten dolayı on bir yıl altı ay hapis cezasına çarptırılmasına karar verildi."

Avukatı kendisine bakarken gözlerini ellerindeki kelepçelere dikti.

Keşke, dedi... Keşke onu öldürseydim de ömür boyu mapus yatsaydım.

Hak, hukukla alakalı hiçbir fikrim yok. Mahkeme izledim de geldim. Eğer ki olay örgüsünü bilen varsa çok da yargılamasın, mazur görün...

Burnum boktan kurtulmadığı için mutlu mesut kurgular yazamıyorum, illaki duygusal travmayla büyümüş bir çocuk hikayesi olacak.

Umarım beğenirsiniz ve umarım devam etmek için hevesim olur.

Güzel yorumlarınızı bekliyorum, esirgemeyin...

Sevgiler ve saygılarımla.