Final Page

69 1 0
                                    

After 10 years...........

Thank God, nakapag-move on na rin ako. Ang tagal-tagal rin akong nakapag-move on, nung una medyo may kirot pa pero ngayon wala na. Kumusta na kaya siya. Oh. Well. May trabaho pa ako, kaya mamaya na tayo mag-chikahan.

Isa na nga pala akong branch manager sa BDO dito sa lugar namin. Successfully, itong branch namin dito ang maraming deposits and depositors. Kasalukuyan akong nasa volt ngayon nang bigla akong nahilo at nawalan ng malay.

Pagkagising ko obviously nasa hospital na ako. Medyo sumakit ang ulo ko. Pero keri ko na! May pumasok na doctor! Babae huh? Chineck niya yung dekstrose ko! May medical mask siya kaya di ko klaro ang mukha niya. Pagkatapos nun, bigla niya akong niyakap. Nung una nagulat ako pero nung nagsalita siya dun ko na nalaman kung sino siya.

"Rhea. Oh my gosh. It's been years." She cheerfully exclaimed. She studied abroad. So she pursued her Medical studies.

"Yeah. I missed you." Then we hugged each other again.

Nagkwentuhan lang kami buong maghapon. Then she informed me na hindi siya yung doctor na naka-assign sa akin. Kung hindi ang kanyang asawa. My jaw dropped. What? Did she just said that she's already married? When she studied abroad, since then, nawala ang communication namin sa isa't-isa.

Biglang bumukas ang pintuan at iniluwa doon ang isang gwapong doctor ooppss may asawa na siya. At napag-alaman kong si France yon! Tingnan mo nga naman! Nagkatuluyan talaga ang dalawang to!

"Oyy, France. Kumust na pala!" Galak kong tanong sa kanya.

"Ok lang ako! Medyo hirap ang buhay mag-asawa, lalo na nitong kay Quin, araw-araw akong nag-grogrocery eh." Then he laughed.

"Grabe ka." Sumimangot si Quin at nagpaluan ang dalawa at tsaka nagharutan sa harapan ko. Bumalik naman sila sa dati. Nang nagtanong ako kung bakit ako na hospital dahil wala naman akong clue kung ano ang nangyari sa akin.

"That's a good question!" Nagtinginan ang mag-asawa at nagkangitian ng pagka-lapad lapad!

"Congratulations Miss Gonzaga your 5 weeks pregnant" tuwang-tuwa si France pagkasabi niya sa akin. Ako rin tuwang-tuwa na di ko alam kung ano ang gagawin ko. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Masaya dahil may anak na rin ako at the same time kinakabahan sa pagpanganganak! I'm having a baby. Finally. I'm so very happy.

Biglang bumukas ang pinto! At inilabas ang siyang nakakapagtibok ng puso ko after akong ni-reject ni Gian. Siya lang naman ang nakapag-pagaling at bumuo ulit ang puso kong nagkawatak-watak. Siya si Diego Gonzaga ang asawa ko.

Bigla niya akong niyakap at yumakap rin ako sa kanya. Manager ng companya tong asawa ko. Binulong ko sa kanya ang balita.
"I'm 5 weeks pregnant dad."
At ang reaction niya.

"Yes. Yes. Maging daddy na rin ako." Masayang wika ni Diego sa akin.

Hinalikan niya ako sa labi at parang eto ang unang beses dahil may spark pa rin.

Wala pa rawng anak tong si Quin dahil 2 months pa silang kasal ni France. Pero feel niya daw buntis siya dahil di daw siya dinalaw ng dalawang buwan. Sikreto lang namin yung dalawa, para masorpresa si France.

Bumili kami ng mga gamit ng baby namin ni Diego. Excited na rin daw si Diego sa baby namin. Nagpa-handa na siya ng room para kay baby.

"Mom, may pupuntahan lang ako saglit sa hardware sa next floor!" Bibili daw siha ng ilaw para sa kwarto ng baby namin. Di na rin ako sumama dahil tinamad ako.

Habang naghihintay ako sa asawa ko! Biglang nasagip ng mga mata ko si Gian and with whom? Is it Claire? may dala silang bata at cart na may lamang gatas, diapers, pulbo at iba pang gamit ng bata.

Ngumiti ako ng magkita kami. So ayun. Nagkamustahan kami. Sinabi rin nilang 1 year ang 3 months na ang anak nila ni Gian. Binalitaan ko ring buntis ako, cinongrats nila ako. Nag-sorry rin si Claire sa akin dahil sa kabalbalang ginawa niya sa akin nuon. Sinabihan ko naman siyang, matagal na yon at parte nalang ng past namin. Dumating na rin si Diego at ipinakilala ko siya sa kanila. Then we decided na umuwi na!

Habang mahimbing na natutulog ang asawa ko habang nakayakap sa akin. Ako naman nag-iisip sa anak ko. Hinawakan ko ang tiyan ko. Tuwang-tuwa talaga ako dahil za wakas at magkakababy na rin kami ni Diego.

Well, he's the first and not the last. But he may not be the last but he will remain as a part of my first.

This life thought me that not all relationships are perfect. Some people are not meant for each other. Well, I've learned my lesson.

-

Done editing guys. Thank you for reading. ❤️

First and LastTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon