✓Ang Hiraya ni Eray

EPILOGO

Jandrei

MARAHANG lumulubog ang araw, at para bang magtatago na ito sa ilalim ng dagat mamaya. Tila maghahalo na rin ang maliwanag na kulay kahel at asul sa kalangitan. Ang mga kulay na iyon sa kalangitan ay naging kakulay ng dagat; mas nagniningning nga lang ang dagat.

"It's good to be back here. Napaka-divinely talaga ng sunset dito sa Isla ng Hiraya," saad ko sabay tingin kay Airyza. Hindi naman siya umimik. Nakangiti lamang siya habang nagsusulat sa kaniyang notebook.

Sa pag-ihip ng malamig na hangin ay ihinahangin din ang kaniyang mahabang buhok. Hinding-hindi ako magsasawang panoorin siya habang nagsusulat. God, I really love her a lot!

Actually, madalang na nga lang siyang makapagsulat dahil busy na rin siya sa pagtuturo sa school. Sobrang dami nilang paperworks. Ako naman ay isa na ring chemical engineer matagal na.

Ngayon na nga lang kami makakapagbakasyon pa ulit ni Eray dito sa isla. Kasama namin ang papa niya, si mom and dad, at si Papa Rafael.

Inalis ko ang rubber band na nakasuot sa wrist ko. Gamit ang aking mga daliri ay sinuklay ko ang kaniyang buhok, pagkatapos ay itinali ko na ang rubber band sa buhok niya.

Sa wakas ay tumingin na siya sa akin. "Thank you, Rei! Next time magpapagupit na talaga ako."

Tumitig naman ako sa mga mata niya. "Kahit ano pa ang hairstyle mo, you are still the most beautiful in my eyes."

"Pinapakilig mo na naman ako, eh." Napakagat siya sa kaniyang labi tapos ibinalik niya ang tingin sa kaniyang notebook. "Panoorin mo na lang ulit ang sunset!"

Umiling ako. "Nah, I would rather watch you writing. Higit kasi na mas maganda ka kumpara sa sunset."

Napatili naman siya nang mahina, tapos niyakap niya ako habang hawak niya ang kaniyang notebook at ballpen. Nakasuot naman sa right shoulder ang kaniyang pulang sling bag.

Kilig na kilig siya without knowing na mas kinikilig ako sa tuwing niyayakap niya ako. Pakiramdam ko ay sasabog na ang dibdib ko sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko.

Lord, thank you for giving this great lady to me.

Ang dami na naming pagsubok na pinagdaanan together, at lahat nang iyon ay nalampasan namin through God's grace. Ang mga pagsubok din na iyon ang mas nagpatatag sa aming dalawa. Habang nagpapatuloy ang relasyon namin ay nagkakaroon din ng trials, pero lahat nang iyon ay temporary lang.

Katulad ng sunset at tuluyang pagdidilim ng paligid, trials are temporary dahil sasapit din ulit ang sunrise. Isa pa, kagaya ulit ng sunset and darkness, may kagandahang itinatago ang pagsubok dahil we learned to trust God more, at mas lalo pa kaming nagmamahalan.

Noon, akala ko rin ay hindi na ulit kami magkikita pa ni Airyza. That time, I told God na Siya na lang ang bahala sa amin; I surrendered everything to Him. If we are really meant for each other, alam kong pagtatagpuin Niya ulit kami kahit gaano pa katagal.