-KAÇAK- // Five Hargreeves

Bölüm 14;

~Andrea~

K:Ben?
L:Sahiden sen misin?

D:Balkondaki acayip tipler kim peki?

R:Onlar Serçeler. Çocuklarım.

F:Pardon ama çocuklarım derken? Bu mümkün değil ihtiyar.

R:Tabii ki mümkün benden daha iyi mi bileceksiniz?

A:Belki de cidden mümkündür.

D:Nasıl yani?

A:Babanızla geçmişte tanıştınız nasıl olsa sizin yerinize başka çocuklar evlat edinip geleceği değiştirmiş olabilir.

K:Herkes Ben'i görebiliyor değil mi?

B:Şapka iyiymiş Sundance.

R:Kendilerine Şemsiye Akademisi diyorlar. Entrikacı, hain ve geçimsiz bir grup. 63 sonbaharında Dallas'taki iş gezimde bana musallat olmuşlardı.

•Five getirdiğimiz çantaya bakıyordu•

R:Uyarayım, babaları olduğumu iddia ediyorlar.

A:Bana bak moruk götüne tekmeyi bastığımda görürsün sen iddiayı buraya gelmek için ne kadar uğraştık haberin var mı senin? O da yetmezmiş gibi geleceği de değiştirmişsin aptal herif.

All:Five neler oluyor?

F:Bilmiyorum ama kaygı verici.

-Doğru mu söylüyor?

•Dedi aralarından biri•

A:Kısmen.

V:Hain olduğumuz doğru değil.

K:Bu konuda daha amatör sayılırız.

V:Ama onun çocuklarıyız. Burası bizim evimiz.

L:Evet. Burada büyüdük.

-"Evet. Burada büyüdük"

•Dedi garip suratlı adam•

-Öyle olsa fark ederdik sanırım.

•Dedi kumral saçlı kadın•

L:Merhaba. Ben Luther.

All:Bakın. Burası sizin değil.

-İyi o zaman.

•Dedi kısa saçlı siyah gözlüğü olan kadın•

-Eşyalarımızı toplayıp çıkarız bu durumda.

•Sonra havada uçan küp garip sesler çıkardı diğerleri anlamış olacaklar ki güldüler•

B:Ne komiksin Chris.

•Dedi Ben ne garip kişiler bunlar böyle küp'e ad vermişler daha sonra sarışın bir kadın elinde kurabiye tepsisiyle içeri girdi•

-Misafir beklemiyordum. Bu kadar zaman da elimden ancak bu kadarı geldi.

•Tıpkı bir robot gibi küçük bir arıza verdi•

D:Anne.

-Anne mi? Robot o, sapık herif.

•Dedi siyah saçlı kadın•

D:Robot değil.
L:Ona öyle deme.

B:Ne olur?
L:Gel de gör.

V:Luther! Sakin ol!