-KAÇAK- // Five Hargreeves

Bölüm 22;

•Kugelblitz'i durduramadık Fei ve Christopher'ı da aldı ve oldukça fazla büyüdü otelde toplanmış ne olucağını düşünüyorduk•

All:Nasıl oluyorda biz hâlâ buradayız? Hem de tüm evren kozmik kubura düşmüş durumdayken.

V:Belki de kubura en son biz düşeceğiz.

All:Sana sormadım.

A:İsim belirterek sormadın ortaya sordun cevaplaması gayet normal.

Lr:Klaus'u gören oldu mu.

S:Ya da babamı.

D:Gelirler.

B:Öyle mi? Trafiğe mi kapılmışlardır? Bakın millet, özel olduğumuz için hayattayız, değil mi? Evreni sadece biz kurtarabiliriz.

All:Soru.

B:Evet.

All:Bunu deneyip hezimete uğramadık mı?

D:Evet, çünkü Ben'in planı aptalcaydı. Daha iyi planım var.

B:Tabii ki.

D:Büyük dalgacık hızlandırıcısını kullanacağız. Siz biraz bilim yapacaksınız. Kugelblitz'i uzaya göndereceğiz. Bunu bilmemi beklemiyordunuz, değil mi? İsviçre'de.

B:Parçacık. Dalgacık değil moron herif!

L:Kes! En azından deniyor ahtapot kılıklı. Senin ne katkın oldu?

D:Ailesinin yarısını havaya uçurdu.

B:Aile sorunlarından mı bahsedelim? Asıl patlaması gereken senin suratın!

D:Keşke yüzüne çarpabileceğim bir pastam olsaydı!

B:Neden bahsediyorsun? Kapa çeneni!

D:Kes şunu çünkü...

•En son Five'la dayanamayıp patladık•

A:Hey! Bitti mi?
F:Hey! Bitti mi?

A:Dışarıda evren yok oluyor.

F:Kendinizi daha iyi hissedecekseniz Titanik'in güverte sandalyelerini düzeltmeye devam edin.

A:Ama çok geç kaldığımız bir gerçek.

Lr:Çocuklar, yapmayın böyle.

F:Bitti, Luther. Başaramadık.

V:Hadi canım. Bitmiş olamaz.

D:Hadi ama. Bunu çözmemiz lazım.

A:Tamam. Bir an durup düşünelim mi? Büyük resme bakalım.

F:Çoğumuzun 28 günü dünyayı kurtarmakla geçti. Tam olarak ne başardık?

Lr:Bu sırada bazı arkadaşlar edindik.

F:Yanlış! Ne yaptık biliyor musun? Hiç birşey. Her seferinde işleri daha da batırdık.

All:Kesinlikle.

F:Komisyon'a gittiğimde 100 yaşındaki halimle konuştum. Son sözlerim "Dünyayı kurtarma" oldu.

V:"Dünyayı kurtarma" mı?

A:"Dünyayı kurtarma."

D:Böyle saçmalık duymadım.

Lr:Öyle mi? Yaptığımız şeyler işe yaramıyor. Dünyayı bir günlüğüne kurtarıp kendimizi övüyoruz, sonra her şey yine boka sarıyor.