Skip
"អាឡូ.ចៅហ្វាយ.."ចាងអុី
"ការងារយ៉ាងម៉េចហើយ?"
"រួចរាល់ហើយចៅហ្វាយ.."
"មានអ្នកណាដឹងទេ?"
"គ្មានទេចៅហ្វាយ.."
"ល្អណាស់.."
"ចៅហ្វាយគិតធ្វើយ៉ាងម៉េចបន្តទៀត?"
"ឯងនៅមើលគាត់អោយល្អទៅបានហើយកុំអោយគាត់រត់រួចអោយសោះឮដែរទេ?"
"បាទ..ខ្ញុំនិងអោយកូនចៅនៅមើលគាត់អោយល្អបំផុត."
"មិនបាច់ទេ..ឯងនៅមើលគាត់នៅទីនោះចុះ"
"តែខ្ញុំ.."
"អាល្អិតនេះចាំយើងជាអ្នកនាំគេទៅ.."
"បាទចៅហ្វាយ."
"ហើយបើគាត់មានកំនិតចង់រត់គេចប្រាប់គាត់ទៅថាកូនរបស់គាត់នៅក្នុងដៃរបស់យើង.."
"ខ្ញុំដឹងហើយចៅហ្វាយ.."
និយាយចប់ខ្សែរទូរស័ព្ទក៏បានកាត់ផ្តាច់។
"ហេ៎..អាល្អិតឆាប់សុីបាយទៅ.."
"ខ្ញុំមិនសុីទេ..."
"នែ៎..កុំខ្លាំងពេកឆាប់សុីភ្លាមទៅ.."
"ថ្វើយ!!ខ្ញុំប្រាប់ហើយថាខ្ញុំមិនសុីទេ.."
"បាន...ឯងមិនសុីម្តាយរបស់ឯងស្លាប់..."
"នែ៎.ឯងធ្វើអីម៉ាក់របស់យើងហាស៎?"
"បើឯងស្តាប់យើងតាមសម្រួលគាត់និងមិនមានអ្វីឡើយតែបើឯងមិនស្តាប់យើងទេនោះយើងក៏មិនធានាសុវត្ថិភាពម្តាយរបស់ឯងដែរ!!"
"កុំធ្វើអីម៉ាក់របស់ខ្ញុំអោយសោះណា.ខ្ញុំព្រមតាមឯងគ្រប់យ៉ាង"
"ល្អ..ឆាប់សុីបាយទៅ!"និយាយចប់Yoongiក៏បានរុញចានអាហារនោះទៅអោយjiminម្តងទៀត។
ដោយហេតុម្តាយរបស់ខ្លួនជាប់ក្នុងដៃគេហើយJiminក៏ខំលេបបាយទាំងអួលដើមក។ទោះបីគេមិនចង់ញាំក៏ត្រូវតែញាំដែរដើម្បីសុវត្ថិភាគម្តាយរបស់ខ្លួន។
Jiminបន្តញាំរហូតដោះអស់បាយនៅក្នុងចានដែលYoongiយកមកអោយនោះ។
"អស់ហើយ.ឯងកុំធ្វើអីម៉ាក់របស់យើងណា!"
YOU ARE READING
កម្មស្នេហ៍ប្រែបេះដូង
Randomរឿងរ៉ាវស្នេហាដែលមានតែព្យុះបក់បោកឧបសគ្គរាប់មិនអស់បញ្ហាមិនចេះចប់ចេះហើយ!តើពួកគេទាំងពីរអាចបន្តទៅមុខបានដែរឬទេ?តើបពួកគេអាចជម្នះភាពវឹកវរទាំងនោះដោយរបៀបណា?
