"រអ៊ូច្រើនមែនឯងនេះ!!"Yoongiសម្លឹងមើលទៅកាន់Jiminកំពុងដេកនោះទាំងហួសចិត្ត..ក្នុងចិត្តចង់តែចាប់ខាំទេយាយមែន!
ក្រោយពេលសម្លឹងមើលjiminទាំងហួសចិត្តបានបន្តិចyoongiក៏បន្តធ្វើការងាររបស់ខ្លួនទៀត។មួយវិនាទីចូលមួយនាទីឈានដល់មួយម៉ោងចូលមួយម៉ោងទៀតលេងៗម៉ោង៦ល្ងាចបាត់ទៅហើយ។yoongiទម្លាក់ដៃចេញពីរកុំព្យូទ័របិទកុំព្យូទ័ររួចរាល់ទើបដើរតិចៗសសៀរៗទៅរកក្មេងដែលកំពុងដេកលើសាឡុងមិនខ្ចីក្រោកនោះ។
Yoongiអង្គុយចោងហោងសម្លឹងមើលផ្ទៃមុខសររលោងរបស់ក្មេងប្រុសដែលគេងលង់លក់មិនដឹងខ្យល់អីនោះ..ដៃក្រាស់យាបៀកសក់ដែលធ្លាក់មកបាំងថ្ងាស់របស់ក្មេងចេញបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់នូវផ្ទៃមុខដ៏គួរអោយស្រលាញ់របស់ក្មេងប្រុសម្នាក់នេះទោះបីមើលពីរចំហៀងក៏ដោយក៏អាចមើលឃើញភាពទាក់ទាញរបស់ក្មេងនេះបានដែរ។
"ហ៊ឹម.."Jiminប្រាស់ខ្លួនបន្តិចងាកមុខមកចំអ្នកកម្លោះឥតហ្សីនmin yoongiអោយមើលមុខគួរអោយស្រលាញ់របស់ខ្លួនពេញៗចំៗតែម្តង..yoongiសម្លឹងមើលយូរៗផ្ទៃមុខរបស់ខ្លួនបញ្ឃប់ចលនាមិនបានចេះតែចង់ឱនទៅរកថ្ពាល់ប៉ោងៗនោះចង់ខាំចង់ថើបចង់ប៉ះ..Yoongiឱនសន្សឹមៗវិសនិងដល់ផ្ទៃមុខក្មេងទៅហើយតែហាមចិត្តវិញទាន់កុំអីស្ពៃបោះបងyoonជាមិនខានទេ។
"អត់ទេ..យើងមិនគួរធ្វើដូច្នេះបានទេ!"Yoongiក្រោកឡើងដើរសម្តៅទៅរកបន្ទប់ទឹកដើម្បីបាញ់ជីងចក់បង្ហើយចេញអោយអស់..បើទុកបែបនេះយូរធានាគេនិងសុីក្មេងម្នាក់នោះច្បាស់ជាមិនខាន។
បន្ទាប់ពីរសង្រ្គោះខ្លួនឯងដោយបញ្ចេញជាតិពុលដោយដៃខ្លួនឯងរួចមកYoongiក៏បានដើរត្រឡប់មកវិញឃើញថាក្មេងម្នាក់នោះនៅមិនទាន់ងើបនោះទេ..ហេតុដូច្នេះហើយទើបនាយដើរទៅដាស់គេតែម្តងមិនបាច់អង្គុយសម្លក់សម្លឹងធ្វើអោយYoongiតូចដឹងខ្លូនទៀតទេដឹងអត់ថាការដែលជួយសង្រ្គោះខ្លួនឯងដោយដៃនៀកវាពិបាកប៉ុណ្ណា។🌚
"នែ៎..ក្រោកបានហើយ"Yoongiយកជើងកេះជើងjiminតិចៗ..មូលហេតុដែលនាយមិនប្រើដៃដោយសារតែខ្ជិល.បើប្រើដៃច្បាស់ណាស់នាយប្រាកដជាឱនចុះក្រោមជាមិនខានហើយនៅពេលដែលឱនចុះក្រោមហើយមុខនិងភ្នែកច្បាស់ជានៅជិតក្មេងនោះហើយដោយទាំងច្រមុះស្រង់ក្លិនទៀតវាអាចបណ្តាលអោយកូនរបស់នាយរឹងម្តងទៀតមិនខានឡើយដូច្នេះជើងជាជម្រើសដ៏ល្អ។
YOU ARE READING
កម្មស្នេហ៍ប្រែបេះដូង
Randomរឿងរ៉ាវស្នេហាដែលមានតែព្យុះបក់បោកឧបសគ្គរាប់មិនអស់បញ្ហាមិនចេះចប់ចេះហើយ!តើពួកគេទាំងពីរអាចបន្តទៅមុខបានដែរឬទេ?តើបពួកគេអាចជម្នះភាពវឹកវរទាំងនោះដោយរបៀបណា?
