Aşk-ı Ukala

9. Bölüm

1 ay sonra

O günden sonra Emir ile hiç konuşmadım. O bana yaklaştığı zaman ondan uzak durdum.

Sınavlar başlamıştı. Bu gün son sınava girmiştik. Öğle arası olduğu için her zaman olduğu gibi kitap okuyordum. Bir sonraki ders bedendi. Sınıf başkanı sınıfa doğru seslendi

"Emir ve Zehra, bu gün nöbetçi sizsiniz."

Ben ondan kaçmaya çalışırken olacak iş miydi? Off offf ama yapacak bir şey yok, sıra bizdeydi. Zil çalmış, ders başlamıştı. Herkes aşağıya inmişti.  Emir ve benden başka kimse kalmamıştı. 

"Özür dilerim..."

"Niye?"

"O gün söylediğim şeyler için..."

"Önemli değil, ben alışkınım."

"O gün çok sinirliydim. Belki Eylül bahsetmiştir."

"Özür dilemene gerek yok. O gün senin de dediğin gibi ben kimim. Anlatmaman çok normal."

"Hayır, ben öyle demek istemedim." dedi ve gözleri dolmuştu.

"Babam başka bir kadınla evleneceğini ve başka evde kalacaklarını söylemişti. Babam annemi ne kadar çabuk unuttu. Bir de ayrı ev mevzusu var tabii. O kadın bizimle aynı evde kalmak istemiyormuş. Bu konu yüzünden sinirimi senden çıkardım, üzgünüm."

"Özür dilemene gerek yok Emir. Yaşamadım ama empati kurabiliyorum. Hayatında bir yerim olmadığını biliyorum ama insanları üzgün görmek istemem."

"Yanlış düşünüyorsun. Senin hayatımda bir yerin var..."

"Nasıl bir yer?"

Emir tam konuşacağı sırada adının Melis olduğunu bildiğim kız sınıfa girdi.

"Aaaaa Emir sen de mi burdaydın?"

"Kızım bir siktir ol git başımdan."

"Zehra ile sevgili olduğun için mi beni tersliyorsun?"

Emir benim elimden tutup konuşmaya başladı.

"Evet sevgilim. Var mı bir itirazın? Bunu sadece senin önünde değil bütün sınıfın hatta bütün okulun önünde söyleyebilirim. Zehra ya aşığım."

Şaşkın bir şekilde dona kaldım. Bunu neden yaptığı hakkında hiç bir fikrim yoktu. Aşk onun için hiç bir şey demekti. Melis yanımızdan gittiğinde kolumu sert bir şekilde çekip konuşmaya başladım.

"Bunu yapmanda ki amaç ne Emir?"

"Çünkü sana aşığım."