Okula yine klasik şeyleri yaparak gittik. Sözümü tamamen tuttum. Hayriyeye gofret, Hayruyada kek aldım. Kendimede çubuk aldım ve o şekilde okula vardık. Okula varır varmaz Murat Hoca ile karşılaştık. Nöbetçiydi zaten. "Çocuklar. Tiyatro ekibini toplayıverin hemen. Konferans salonuna inin. İlk dersten itibaren tüm gün, dünki gibi oturun ve ayrıca izinlisiniz tüm gün. Muhtemelen bu bir hafta böyle geçecek. Yok yazılmayacaksınız. Hadi kızlar hadi hadi uçun fırlayın" dedi direk Hoca bunun üzerine Hayru "Hocam Ezhel bu kadar hızlı rap yapmıyor. Sakin" "Hala burada mısınız?" dedi bu sefer Hoca bizde Murat Hocanın tabiri ile *Uçtuk*
Tüm tiyatroyu topladık. Herkes dışardaydı. Ama Mamim hariç Hayru bunu anladı ya ahaa s!çt!k beni bunların sınıfına Bi itti. Bam içeri düştüm, Mami bunu gördü, kahkahalara boğuldu. Bende hemen" Gülecek yerde konferans salonuna in bence! Gülmek yerine rolünde ezberleyebilirsin, mantıklı!"dedim hemen" Heryere böyle düşerek girersen herkes güler canısı. Geliyorum bekle kapıda" dedi Mami. "Heyy bakıcın mıyım senin kendin gelemiyormusun CONOSO" dedimde ne bu özgüven beeğ "Ben senle inmek istiyorum CİNİSİ" "Sesli harf çalışması falan mı yapıyoruz?" "Üffff ne uzattın bekle işte." "Ayyy iyi be! Bekliyorum. Kapıda hızlı ol ama acelemiz var" "Bekle" Abi ben kafayı mı yedim? İç ses? Yedin Gül. Ben neden böyle birşey yaptım? Onu bunu boşver ve çocuğa odaklan. Geldiğini anlamayacaksın sonra. Tamam iç ses. O sırada çıktı sınıftan "Geldim canısı" "canına s!çt!rtma burada haa" "Sakin ol şampiyon relax." "Yürü beee sen gelene kadar öğretmenler zili çaldı. Ve şuan konferans salonunda olması gerekirken olmayan tek kişi biziz. İstersen okul gazetesi gelmeden ve yanlış anlaşılmadan aşağı inelim." O an bana yaklaştı. Ama öyle böyle değil. Az kaldı öpü$ü¥0rduk o derece" okul gazetesi gelse ne olacak? " " Aaaa sapık! Valla gidiyom ben." " Tamam hadi gidelim." Sonunda aşağı indik yine yan yana oturduk. Bir yanımda Hayru var. İşaret ettim Hayru ya. Tuvalete gidelim anlamında. Kabul etti ve tuvalete gittik. Hayruya olanları anlattım. Yalan attığımı düşündü. Ama ben olanları söylüyorum." İnan bana Hayru nolur. Bunların yaşandığına inanman lazım. Olan şeyler bunlar!" "Gül, son zamanlarda çok yalan söylüyorsun. İnanmıyorum sana Bi git yaa." dedi ve tuvaletten çıktı. "Hayru" neden inanmıyor bana? Neden. Bir dakika! Biz Mami ile merdivenden inerken okul gazetecisinin baş yazarı Beste oradaydı. Bizi görmüş olabilir. Hemen yarın olması lazım. Ama bugün eve nasıl gideceğim. Okulda zaman geçmiyorki! Ahh belim ağrıyor diyebilirim. Hem bel ağrısı ispatlanamaz. Hemde benim belimin ağrımasın şaşırmazlar. Neden mi? Ah belimde eğrilik var. Herneyse Murat hocanın yanına gidip "Hocam belim ağrımaya başladı ve bu pekte iyi değil benim için. Eve gidebilir miyim?" dedim "Ohh Gül git tamam. Zaten bugün sıra gelmez sana. Dikkatli git. Anneni aramak ister misin?" "Yok Hocam saolun. İyi elemeler." hemen okuldan çıktım.
