Yunho'nun gidişinin üzerine birkaç ay geçmişti. Artık herkes yazmayı bırakmıştı. Tek bir kişi hariç herkes normal yaşantısına geri dönmüştü.
"Jongho kendine gel artık!"
Jongho aynadaki kendine söylendikten sonra son kez kendini kontrol edip evden çıktı. İş yerine gitmek için yola koyulmuştu. Aklında Yunho vardı ve asla çıkmak bilmiyordu. Gittiği günden beri bir kez bile şarkı söylememişti evde. Ona rahatsız olduğunu söyleyen birisi yoktu aslında ama içinden söylemek gelmiyordu.
"Ah Yunho Hyung. Keşke dönsen."
Birkaç adım daha sonra çalan telefon ile durdu Jongho. Cebinden telefonunu çıkartıp baktığında gizli numaradan arandığını fark etmişti. Kaşlarını çattı ve aramayı cevapladı.
"Alo."
Karşı taraftan ses gelmeyince iyice şüphelenmeye başlamıştı.
"Kimsiniz? Alo?"
Jongho ses gelmeyince sinirlenmeye başlamıştı.
"Cevap ver artık! Neden arayıp arayıp cevap vermiyorsun!?"
Jongho sinirle telefonu kapatıp cebine koyduktan sonra derin bir nefes verdi.
"Gizli numaradan aranmayı kapatmam gerek."
Yürümeye devam ederken arkasında onu hafif bir tebessüm ile izleyen büyüğünden habersizdi.
"Neden sadece seni özledim?"
...
Umarım beğenirsiniz 💕
13.08.22
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Borozan'lı Ayıcık ❩2Ho❨
FanfictionJeong Yunho: Sevgili üst komşum Borozan yutmuş olma ihtimalin yüzde kaç? Jongho: Ne?