ɪ ᴡɪsʜ ᴡᴇ ᴅɪᴅɴ'ᴛ ᴇɴᴅ ᴜᴘ ʟɪᴋᴇ ᴛʜɪs ✓

ㅡ 𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 𝐕𝐈

6┆❝ He's not the only one
who thinks that way. ❞
349 words

Jake elindeki telefonu gergince avucunun içine vururken vuruşlarının gittikçe sertleştiğinin farkında değildi. Düşünmeye o kadar dalmıştı ki aradığı yeri neredeyse geçip gidecekti ve ancak bir arabanın kornasıyla kendine gelebildi. Telefonunu vurmayı bıraktığında ise avucunun kızardığını görmesiyle bir iç çekti. Okuldaki arkadaşları (?) bunu görseler sevinirlerdi herhalde.

"Yah! Ama bu çok saçma..."

İçeriye girip bir kızın yüksek sesle isyan ettiğini duyduğunda sessizce masaya doğru ilerlemişti. Masanın ardındaki adam Jake'e bakıp kısaca gülümsedikten sonra genç kıza döndü.

"Üzgünüm küçük hanım ama malzeme getirtiyoruz. Bu yüzden üç dört gün... Bilemedin bir haftaya tamir edebiliriz."

"Bir drone tamir etmek ne kadar zor olabilir?.."

"İstersen evde de deneyebilirsin."

Adam kaşlarını kaldırıp kollarını önünde birleştirmiş ve ona meydan okur gibi bakmıştı. Jake ise önündeki kızın önce başını eğdiğini gördü sonra da kalkıp inen omuzlarından bir nefes verdiğini anladı.

"Ah, pekâlâ... Daha yeni almıştım.."

Üzgünce dudak büzüp arkasını döndüğünde gördüğü kişi ile kocaman gülümsemişti.

"Oppa!"

Sevincini eliyle ağzını kapatarak kesti, ardından da bunun kaba olduğunu düşünüp geri çekti.

"Özür dilerim..."

"Sunghoon benimle konuşmanı istemedi mi?"

Jake'in tahmin ettiği şeye küçük kız cevap vermeden kafasını eğerek gözlerini etrafta gezdirmişti.

"Sorun değil, anlıyorum."

Gülümsemeye çalışsa da kırıldığı oldukça belli oluyordu bu yüzden Yeji endişelendi.

"Oppa... Senin bir şey yapmadığına eminim. Abimi biliyorsun, çok çabuk sonuca varabiliyor."

"Bu sadece abinle alakalı bir şey değil Yeji. Yine de teşekkür ederim."

Jake onun hâlâ yüzünü astığını gördüğünde konu değiştirmek istemişti. Eğer kimse ona güvenip inanmıyorsa sanırım kendini kurtarmaya çalışmanın pek bir anlamı yoktu ve bir kişinin bile olsa onun için üzülmesini istemedi.

"Eve dönsen iyi olur, Sunghoon seni merak edip buraya gelir ve beni görürse hoş karşılayacağını sanmam."

"Oppa..."

"Sorun değil~ Sonra görüşürüz."

Ona gülümserken Yeji emin olmasa da kafa sallayıp çıkışa ilerlemişti.

"Teşekkür ederim ajusshi! Üç gün sonra geleceğim!"

"Elimden geleni yapacağım!"

Sonunda Yeji dükkandan ayrıldığında adam kollarını masaya yaslayarak Jake'e baktı.

"Sizin probleminiz neydi?"

"Ah, ben..."

Elindeki telefona baktıktan sonra nefesini sesli bir şekilde verip zorla gülümsemiş ve geriye bir adım atarak telefonunu göstermek için kaldırmıştı.

"Bir an açılmadı ama sanırım yeterince uzun basmamışım ahaha~ İyi günler ajusshi."

Eğilip vedalaştıktan sonra çıktığında adam arkasından bakıp omuz silkmenin ardından etrafı düzenlemeye başladı.