cağlayan çocugu

KAL BENİMLE

Yazarin anlatimi;

Çaresizce beklemek ne kadarda zordur aslinda bir adam bi yatağa bağlı 2 gündür uyuyordu adamin babasi belirdi bir ara kizi biliyordu ne gelirdiki elinden yasli yorgun baba kiza dönüp 5 harfli kelimeyi söyledi neden ?

Kiz dönüp çaresizdim diyerek yere baktı oysaki herseyden kiz sorumluydu sanki öylesine severken orda kimse istemiyordu her halinden belliydi insanlarin bakışı onu dahada küçültüyor adami icin dayanıyordu yaşlı yorgun adam dönüp bumu çaresizlik bagiran bir adamdi artık o icindeki hırsı atıyordu çaresizlik nedir bilirmisin sen çaresizlik oglun icin hic birsey yapamama onu büyütup koruyup başkasının yıkmasi çaresizlik nedir bilirmisin sen ?

Kiz yere baktı gözyaşlarını tutamadı hizla hastaneden çıktı. yaşlı yorgun adam arkasindan acıyla gülümsedi. Kiz artık tek basinaydi koskoca bir şehir nereye gittiğini bilmeden yürüyor ağlıyordu. Belkide haklıymış diye düşündü. Adami hakketmiyordu adamini hala merak ediyordu buna hakki varmiydi...

Hastane de kizin yoklugu bile belli olmamıştı herkes adami düşünüyordu kiz ise saatlerce sokaktaydi nereye gittigini bilmediği ayaklarına soz geciremiyordu...

Yasli yorgun adam oglunun yanina girdi aglamaya başladı tam o ara adamin agzindan laf çıktı su diyordu yaşlı yorgun adam baktı oğluna seslendi adam ise baba su nerde dedi tek düşündüğu oydu yasli yorgun adam hic görmedim gelmedi dedi kizi istemiyor oglu uzaklaşsin istiyordu.

Adam icinde acı belirdi kiz hicmi düşünmemişti artık ondan bu kadar mi nefret ediyordu dusuncelere dalan adamı sinan böldü hoşgeldin abi ya cok korktuk hele su her gece su kapinin ardinda oturdu...

Iste her zaman cikardi yalanlar hic bir yalan sonsuz kalmaz adam babasına dönüp dogrumu bu dedi sinan ise evet diye yanıtladı. Babasi basini yere eğdi iste adam simdi sinirlenmisti babasi nasil yalan söylemişti peki ya su o nerdeydi sinana bakti ve nerede şimdi dedi sinan ise yaşlı adama baktı...

Adam hızla bağırdı anlat diye sinan ise biraz sert çıktı yani çıkmış orda değildim oda hastaneden çıkmış abi diyerek sustu adam adi gibi emindi babasina hic bir zaman guvenemedi...

Sinana dönüp onu bul dedi.sinan ise tabi abi diyerek çıktı babasina birsey dememisti tek düşündüğu su idi. Peki kizimiz nerdeydi ve napiyordu gece 12 geliyordu suyu hala bulamamisllardi adama henüz birsey denmemisti onu bulamamak daha kötü yapardi adam yeterince kizi merak etmişti heryeri acıyor ağrıyordu kalkabilse kizi kendi bulucakti herkes kizi ararken kiz bi cafedeydi kiz cafeden çıktı ve yurumeye başladı kendini kotu hissediyor neden bu kadar üzüldugunu anlamaya çalışıyor bulamiyordu yururken iki cocuk gördü arkasında kizin icini korku sardı hava kararmis ve buranin caglayan oldugunu hatirladi tamda o sirada beklentisi gibi cocuklar laf atmıştı "hey güzellik kacma be" kizin adimlari hizlanmis bi sokağa girmişti ne yazık ki çıkmaz sokakti kiz kalmıştı oyle zaten yeterince kötüydü gücü yoktu cocuklar ona doğru geldi tam o sirada bir cocuk belirdi sesi kalin ve bir çok duygu belirtiyordu kiz çaresizce yuzu görünmeyen adama bakti cocuk Dağılın dedi ve hepsi korkuyla dağıldı kimdi bu cocuk yoksa adamiymiydi onu kurtamismiydi....

Kiz adami gördüğünde adami olmadigini anladi.

Su arminin agzindan;

Korkuyordum bacaklarima sahip cikamiyordum titriyor titriyor du durdurmak imkansizdi artık gücüm kalmamıştı savasacak aglamam icin bir sürü sebebim vardi daha fazlada tutmadim aglamaya basladim o adam ise bana oylece bakiyordu...