DENİZ
Gözlerimi açtığımda yanımda Berk vardı.
DENİZ : Ne işin var burada?
BERK : Deniz sen naptığını farkında mısın? Öldürecektin kendini! Neden yaptın bunu?
DENİZ : Anlatsamda anlamayacaksın zaten Berk! Lütfen soru sorma!
BERK : Deniz hadi bizi boşver! Kuzenini de mi hiç düşünmüyorsun? Sana bir şey olsa vicdan yapıp kendini öldürür o derece.
Berk'in söylediğine tebessüm etmiştim. Berk benim yanağıma dokunup okşadı.
BERK : Sonunda seni güldürmeyi başardım.
DENİZ : Tebrik ederim o zaman seni!
BERK : Ama böyle kuru kuruya tebrik olnaz.
DENİZ : Berk napmamı bekliyorsun acaba? Camdan dışarı çıkıp bağırayım istersen. Berk hayatımı kurtardı diye!
Berk hoşuna gitmiş gibi kahkaha attı.
BERK : Yok o kadarını istemem. Sadece bu kahramanın olan yakışıklıyla yarın bir yemek yiyebilirsin bence.
DENİZ : Yani olabilir aslında ama söylediklerinin hepsine katıldığımı söyleyemem.
BERK : Öyle mi? Neye katılmıyorsun?
DENİZ : Yakışıklı olma kısmına!
Biz konuşurken kapı açıldı ve Çağrılar içeri girdi.
ÇAĞRI : Deniz! İyisin dimi? Bir şeyin yok!
DENİZ : İyiyim kuzen merak etme.
ZEYNEP : Neden yaptın böyle bir şeyi?
DENİZ : Beni darlamayın. Anlatmak istemiyorum işte!
Çağrı bana sıkıca sarılmıştı.
ÇAĞRI : Ben senin yanındayım tamam mı? Her ne olursa olsun bana söyleyebilirsin.
DENİZ : Ben İzmir'e dönücem Çağrı. Yeterince rahatsızlık verdim size. En iyisi gitmek.
ÇAĞRI : Ya ne rahatsızlığı Deniz! Böyle konuşma sakın!
ZEYNEP
Çağrıyla birlikte Deniz'in yanından ayrılıp hava almak için dışarı çıktık.
ÇAĞRI : Kendi dertlerime odaklanıcam derken Deniz'i unuttum. Onu intihara sürükleyecek ne olabilir. Aklım almıyor.
ZEYNEP : İstersen ben Denizle konuşabilirim.
ÇAĞRI : Yok sevgilim. Benim konuşmam daha iyi olur. Hem belki anlatmak istediği bir şey vardır.
ZEYNEP : Çağrı aslında Deniz birinden hoşlanıyordu. Bana söyledi ama kim olduğunu bilmiyorum.
ÇAĞRI : Birinden mi hoşlanıyordu! Nasıl fark etmedim ya! Ya İstanbul'da bizim grup dışında görüştüğü kimse yok ki Deniz'in!
ZEYNEP : Orasını bilemeyiz Çağrı. Belki görüştüğü başka biri vardır. Ben tekrar sorarım ama söylemek istemezse zorlayamam.
ÇAĞRI : Zeyno o benim kardeşim gibi! Eğer ben ona abilik yapıp koruyamadıysam yazıklar olsun bana.
Çağrı ağlamaya başladığında onun gözyaşlarını silip sarıdım.
ZEYNEP : Kendine haksızlık etme! Bu hayatta gördüğüm en düşünceli insansın.
ÇAĞRI : Gerçekten mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞIK KALPLER ~ (TAMAMLANDI)
FanfictionAşk neydi benim için? Sürekli didiştiğin o seni sinirlendiğinde bile hoşuna giden Ege miydi? Yoksa en derin acılarımı bile paylaştığım, beni anlayan Çağrı mı? Bunun seçimini ben yapacaktım ve sadece kalbimin sesini dinleyerek hareket edecektim.