16

896 51 43
                                    

DENİZ

Gözlerimi açtığımda yanımda Berk vardı.

DENİZ : Ne işin var burada?

BERK : Deniz sen naptığını farkında mısın? Öldürecektin kendini! Neden yaptın bunu?

DENİZ : Anlatsamda anlamayacaksın zaten Berk! Lütfen soru sorma!

BERK : Deniz hadi bizi boşver! Kuzenini de mi hiç düşünmüyorsun? Sana bir şey olsa vicdan yapıp kendini öldürür o derece.

Berk'in söylediğine tebessüm etmiştim. Berk benim yanağıma dokunup okşadı.

BERK : Sonunda seni güldürmeyi başardım.

DENİZ : Tebrik ederim o zaman seni!

BERK : Ama böyle kuru kuruya tebrik olnaz.

DENİZ : Berk napmamı bekliyorsun acaba? Camdan dışarı çıkıp bağırayım istersen. Berk hayatımı kurtardı diye!

Berk hoşuna gitmiş gibi kahkaha attı.

BERK : Yok o kadarını istemem. Sadece bu kahramanın olan yakışıklıyla yarın bir yemek yiyebilirsin bence.

DENİZ : Yani olabilir aslında ama söylediklerinin hepsine katıldığımı söyleyemem.

BERK : Öyle mi? Neye katılmıyorsun?

DENİZ : Yakışıklı olma kısmına!

Biz konuşurken kapı açıldı ve Çağrılar içeri girdi.

ÇAĞRI : Deniz! İyisin dimi? Bir şeyin yok!

DENİZ : İyiyim kuzen merak etme.

ZEYNEP : Neden yaptın böyle bir şeyi?

DENİZ : Beni darlamayın. Anlatmak istemiyorum işte!

Çağrı bana sıkıca sarılmıştı.

ÇAĞRI : Ben senin yanındayım tamam mı? Her ne olursa olsun bana söyleyebilirsin.

DENİZ : Ben İzmir'e dönücem Çağrı. Yeterince rahatsızlık verdim size. En iyisi gitmek.

ÇAĞRI : Ya ne rahatsızlığı Deniz! Böyle konuşma sakın!

ZEYNEP

Çağrıyla birlikte Deniz'in yanından ayrılıp hava almak için dışarı çıktık.

ÇAĞRI : Kendi dertlerime odaklanıcam derken Deniz'i unuttum. Onu intihara sürükleyecek ne olabilir. Aklım almıyor.

ZEYNEP : İstersen ben Denizle konuşabilirim.

ÇAĞRI : Yok sevgilim. Benim konuşmam daha iyi olur. Hem belki anlatmak istediği bir şey vardır.

ZEYNEP : Çağrı aslında Deniz birinden hoşlanıyordu. Bana söyledi ama kim olduğunu bilmiyorum.

ÇAĞRI : Birinden mi hoşlanıyordu! Nasıl fark etmedim ya! Ya İstanbul'da bizim grup dışında görüştüğü kimse yok ki Deniz'in!

ZEYNEP : Orasını bilemeyiz Çağrı. Belki görüştüğü başka biri vardır. Ben tekrar sorarım ama söylemek istemezse zorlayamam.

ÇAĞRI : Zeyno o benim kardeşim gibi! Eğer ben ona abilik yapıp koruyamadıysam yazıklar olsun bana.

Çağrı ağlamaya başladığında onun gözyaşlarını silip sarıdım.

ZEYNEP : Kendine haksızlık etme! Bu hayatta gördüğüm en düşünceli insansın.

ÇAĞRI : Gerçekten mi?

AŞIK KALPLER ~ (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin