18

86 4 0
                                    

Περπατούσαμε στο κέντρο της πόλης και μου μιλούσε για τα παιδικά της χρόνια περπατούσαμε χέρι χερι μέχρι που με άφησε και έτρεξε προς μια βιτρίνα

(ζωή) :" Μυρτώ έλα να δεις πόσο όμορφο είναι αυτό" λέει ενθουσιασμενα και μου δείχνει ένα κιόλε, ήξερα ότι λατρεύει τα κοσμήματα οπότε δεν μου έκανε μεγάλη εντύπωση, βέβαια το συγκεκριμένο ήταν λίγο ακριβό οπότε ήμουν σίγουρη πως δεν θα έμπαινε να το πάρει αλλά δεν ήξερε ότι με το που το είδα κατάλαβα και ποιο θα είναι το δώρο γενεθλίων της

(μυρ) :" πράγματι είναι πανέμορφο... Θα σου πήγαινε" κοίταξα να δω την αντίδραση της και κατάλαβα ότι στεναχωρεθηκε

(ζωή) :" ναι ρε γαμωτο αλλά είναι ακριβό" δεν της απάντησα της χάιδεψα το χέρι και συνεχίσαμε την βόλτα μας... Όσο περπατούσαμε χαλαρά βρήκαμε μια μεγάλη παρέα όπου ήταν και η Μαρία μέσα η Ζωή τότε ενθουσιαστικε μου άφησε το χέρι και έτρεξε προς τα παιδιά

(ζωή) :" πόσο μου λείψατε ρε σκατοπαιδα" έλεγε και τους αγκάλιαζε όλους έναν προς έναν εγώ με ένα βλέμμα αδιαφορίας περπάτησα σιγά σιγά προς αυτούς

(ζωή) :" παιδιά από εδώ η Μυρτώ" περίμενα να με συστήσει ως κοπέλα της αλλά δεν το άκουσα να βγαίνει από το στόμα της γύρισα στα παιδιά με το ίδιο βλέμμα αλλά με ένα τυπικό χαμόγελο δεν ήθελα να δείξω στην Ζωή ότι αυτό με πείραξε ήμουν σίγουρη ότι είχε καταλάβει ότι αυτό που έκανε ήταν λάθος

(μυρ) :" χάρηκα" είπα και κοίταξα την Μαρία η οποία με σκαναρε από πάνω μέχρι κάτω "τι φάση;" σκέφτηκα αλλά δεν έδωσα παραπάνω σημασία

(ζωή) :" από εδώ η Σοφία, ο Νίκος, ο Λουκάς, η Ασπα και η Φαιη

Τους χαμογέλασα τυπικά ξανά και δεν μίλησα παραπάνω, γενικά είμαι ένα άτομο το οποίο δεν σε αφήνω εύκολα να μπεις στον κύκλο μου έχω πάντα αυτό το βλέμμα αδιαφορίας, το τυπικό, δεν μπορώ να έχω μεγάλο κύκλο κουράζομαι, οι άνθρωποι με κουράζουν βασικά και δεν έχω όρεξη να ασχολούμαι μαζί τους, η Ζωή το γνώριζε πολύ καλά αυτό μιας και πριν μπει στην παρέα μας έτσι την αντιμετώπιζα άλλο το πως κατάφερε να μπει στο μυαλό μου, οπότε δεν της φάνηκε περίεργο οι στάση μου προς τους φίλους της

Εκείνη την στιγμή με πήρε η μαμά μου τηλέφωνο όποτε βρήκα ευκαιρία να φύγω λίγο από αυτό και ταυτόχρονα να πάω να της πάρω και το κολιέ που ήθελε τόσο πολύ αλλά θα της το έδινα στα γενέθλια της που ήταν σε 2 βδομάδες

Αφού έκλεισα το τηλέφωνο με την μάνα μου μπήκα μέσα στο μαγαζί

(μυρ) :" καλησπέρα θα ήθελα αυτό το κολιέ που έχετε στην βιτρίνα σας"

different directions Where stories live. Discover now