Είμαι στο αεροδρόμιο της είχα υποσχεθεί εκείνη την μέρα ότι αυτήν την φορά θα την αποχαιρετήσω
Flashback
Ήμασταν ξαπλωμένες στο κρεβάτι και συζητήσουμε για διάφορα θέματα και γελούσαμε
(ζωή) :" θα έρθεις αυτήν την φορά στο αεροδρόμιο να με αποχαιρετησεις;; δεν θέλω πάλι να φύγω έτσι" είπε και με κοίταξε στα μάτια
(μυρ) :" θα έρθω ναι" δεν ξέρω γιατί ξαφνικά έγινα τόσο γλυκιά μαζί της... Ήξερε να με χειρίζεται κάπως... Ήταν σαν να ξέχασα τον αγώνα που έκανα για να προχωρήσω σε κάποια θέματα στην ζωή μου και να ξανά γυρνάω πίσω... Αλλά την μέρα που την περάσαμε μαζί μου έφερε πίσω παλιές όμορφες αναμνήσεις
---------------------------------------------------
Στο αεροδρόμιο
Περιμέναμε όλοι να ακούσουμε την πτήση της Ζωής με του Μάρκου... Μάλλον είχαν χωρίσει γιατί δεν μιλούσαν ο ένας στον άλλον βασικά ήταν σαν να μην ήξερε ο ένας τον άλλον... Όχι ότι με χαλούσε... Μιλάγαμε και συζητούσαμε διαφορά αλλά παρατήρησα πως η διάθεση της Ζωής είχε πέσει... Ήθελα να την ρωτήσω τι έχει άλλα δεν θέλω να κακοφανεί στους αλλούς...αλλά δεν μπορώ να την βλέπω και έτσι (διχασμένη προσωπικότητα βλέπετε)
(μυρ) :" Ζωή να σου πω λιγάκι;;" τότε εμφανίστηκε ένα χαμόγελο στο πρόσωπο της και σηκώθηκε
(ζωή) :" ναι παμε λίγο πιο πέρα"
(μυρ) :" είσαι καλά;;" ρώτησα ανήσυχα και εκεί λύγισε άρχισε να κλαίει και την αγκάλιασα δεν μπορούσα να την έβλεπα έτσι με σκότωνε
(ζωή) :" δεν θέλω να φύγω... Δεν θέλω να σε αφήσω ξανά... Είναι τόσο δύσκολο" είπε ενώ με κοίταζε... Χάιδεψα το μάγουλο της και την φίλησα στο μάγουλο και της ψιθύρισα στο αυτί
(μυρ) :" όλα θα πάνε καλά" ξέρω δεν είναι η καλύτερη συμβουλή που μπορείς να δώσεις αλλά είναι κάτι... Τότε ακούστηκε η πτήση της, έπρεπε να φύγει με αγκάλιασε σφηχτα κάτι μέσα μου έλεγε να μην την αφήσω να πάει πουθενά
(ζωή) :" σε παρακαλώ μην με ξεχάσεις" είπε στην αγκαλιά μου ενώ έκλαιγε
(μυρ) :" δεν πρόκειται μωρό μου" το μωρό μου βγήκε ανεξέλεγκτα αλλα τώρα δεν γυρνάει πίσω με κοίταξε με φίλησε στο μάγουλο αποχαιρέτησε και τα άλλα παιδιά και έφυγε και γω έμεινα να κοιτάω την πύλη όταν η κρις έρχεται και με αγκαλιάζει
(κρις) :" έλα πάμε να φάμε κάτι και να ξαπλωσουμε..."
(μυρ) :" ναι... Πάμε" ένιωσα το συναίσθημα που ενιωσα και τότε... Αυτο το συναίσθημα που ούτε στο χειρότερο σου εχθρό δεν εύχεσαι
ESTÁS LEYENDO
different directions
Romance"αυτό ήταν δηλαδή... Την μια στιγμή σε κάνουμε ευτυχισμένη και την άλλη μας παρατάς;;" "Μυρτώ το ξέρεις ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα... Η μοίρα μας... Δεν είναι γραφτό μάλλον" "Να περνάς καλά τότε" "Ίσως μια μέρα ξανά βρεθούμε" "Ίσως τότε να είναι...
