Η Ζωή έφυγε ξαφνικά και άφησε το κινητό της εδώ... Είχα τόσα πολλά νεύρα μαζί της όμως που αποφάσισα να την ενημερώσω αργότερα τώρα αν την ξανά έβλεπα θα γινόταν χαμός στο σπίτι... Άνοιξα την ντουλάπα μου και έπεσε στο κεφάλι μου ένα μικρό κουτάκι το άνοιξα και είδα πως ήταν το κολιέ που θα της έδινα στα γενέθλια της αλλά χωρίσαμε και δεν πρόλαβα... Ήθελα να της το δώσω έτσι και αλλιώς για αυτήν το πήρα... Αλλά δεν ξέρω πως θα το πάρει... Χτύπησε το κουδούνι και πήγα να ανοίξω ήταν η κρις
(κρις) :" αντε βρε παιδί μου και περιμένω τόση ώρα από κάτω... Τι κρατάς ;;"
(μυρ) :" αμ.. Ήταν το δώρο που είχα πάρει στην Ζώη για τα γενέθλια της... Ξέρεις την μέρα που..."
Με κοίταξε με ένα βλέμμα συμπόνιας και με αγκάλιασε και ξέσπασα σε κλάματα
(μυρ) :" δεν είναι δίκαιο κρις, δεν είναι δίκαιο γαμω " είπα ενώ έκλαιγα
(κρις) :" έλα ηρέμησε... Πάμε να κάτσουμε λίγο "
(μυρ) :" έκανα τα πάντα για αυτήν... Τι έκανα λάθος γαμω και έφυγε έτσι χωρίς να με υπολογίσει... Τι;"
Με είχε καταβάλει αρκετά όλο αυτό και πλέον δεν σκεφτόμουν καθαρά το μυαλό μου άρχισε να παίζει αναμνήσεις από το παρελθόν μου με την Ζωή και δεν μπορούσα να το ελέγξω κάνοντας το κλάμα μου πιο δυνατό... Η κρις προσπαθούσε να με ηρεμήσει αλλά δεν κατάφερε πολλά
(μυρ) :" φεύγει σε λίγες μέρες... Ήρθε μου γαμησε την ψυχή και φεύγει"
(κρις) :" σαγαπαει ρε ψυχή μου αλλά κατάλαβε την"
Και εκεί ήταν που νευρίασα κιόλας... Μου ζητούσαν όλοι να την καταλάβω αλλά κανείς δεν καταλάβαινε εμένα
(μυρ) :" εμένα ποιος θα με καταλάβει κρις;; "
Τότε χτύπησε στο κουδούνι πήγα να ανοίξω δεν με νοιάζει οποίος και να ήταν, όπως και να με έβλεπε, το μυαλό μου ήταν αλλού
(ζωή) :" συγγνώμη που ξανά ήρθα ξέχασα το κιν... Μυρτώ τι έγινε;;" είπε και με κοίταξε αγχωμένη καθώς έβαλε τα χέρια της στα μάγουλα μου σκουπιζοντας τα δάκρυα μου με τους αντίχειρες της
(μυρ) :" τίποτα... Όλα καλά... Πάω να φέρω το κινητό σου" της είπα και έφυγα από το κράτημα της... Ένιωσα για λίγο ζωντανή
Ζωής Pov
(κρις) :" τι κάνεις Ζώη;;"
(ζωή) :" μπορούσα και καλύτερα" είπα με ένα στενάχωρο χαμόγελο... Πονάω να την βλέπω έτσι
YOU ARE READING
different directions
Romance"αυτό ήταν δηλαδή... Την μια στιγμή σε κάνουμε ευτυχισμένη και την άλλη μας παρατάς;;" "Μυρτώ το ξέρεις ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα... Η μοίρα μας... Δεν είναι γραφτό μάλλον" "Να περνάς καλά τότε" "Ίσως μια μέρα ξανά βρεθούμε" "Ίσως τότε να είναι...
