different directions

23

Ο Γιάννης και η Άννα αποφάσισαν με την βάφτιση του μικρού να κάνουν και γλέντι μετά πλέον έχει πάει 4 το πρωί έχουν φύγει όλοι οι μεγάλοι και έχουμε μείνει εμείς πίνοντας ότι έχει απομείνει στην κάβα και γω επειδή ήμουν η νονά έπρεπε να φύγω τελευταία για αυτό αναγκαστικά έπινα... Μην φανταστείτε τίποτα άλλο

-------------------------------------------

Το πρωί ξύπνησα στο δωμάτιο μου ξύπνησα και ένιωθα άρρωστη "πόσο παίζει να ήπια ρε" είπα στον εαυτό μου... Το αριστερό μου χέρι είχε μουδιασει καθώς κάποιος ήταν πάνω του γυρνάω να δω ποια είχα αγκαλιά και απευθείας πάγωσα... Δεν μπορεί... Όσο και να ήθελα να μην το πιστέψω αυτό το σώμα θα το αναγνώριζα από μίλια μακριά... Ήταν τόσο όμορφη και γαλήνια που δεν ήθελα να την ξυπνήσω... Ξαφνικά ξέχασα τι έχει προηγηθεί μεταξύ μας άρχισα να την χαϊδεύω απαλα τα μαλλιά, αυτή γύρισε προς το πλευρό μου και έχωσε το κεφάλι της στο λαιμό μου, πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα και άνοιξε τα μάτια της και κοκαλωσε... Λογικό... Σηκώθηκε σιγά σιγά και με κοίταξε καθώς κοίταξε και τον χώρο

(μυρ) :" καλημέρα"

(ζωή) :" καλημέρα... Έχω τόσες πολλές ερωτήσεις"

(μυρ) :" σε καμία δεν μπορώ να απαντήσω"

(ζωή) :" πφφφ... Γιατί ήπιαμε τοσοοο" είπε και στήριξε το κεφάλι της στο χέρι της κοιτώντας με επίμονα

(μυρ) :" πολύ ψύχραιμη σε βλέπω πάντως πεγκυ μου" της είπα μεταξύ σοβαρού και αστείου μιας και μου φάνηκε παράξενο που δεν φρίκαρε που είμαστε σε ένα κρεβάτι γυμνές

(ζωή) :" ποια είναι η πεγκυ;"

(μυρ) :" ααα καλα άστο "

(ζωή) :" και επίσης τι ήθελες να κάνω;;"

(μυρ) :" δεν ξέρω πίστευα ότι θα σε είχε πιάσει πανικός"

(ζωή) :" θα με είχε πιάσει πανικός αν έκανα κάτι που δεν θα ήθελα ή θα μετανιώνα...τωρα το μόνο που μετανιώνω είναι που το έκανα μεθυσμένη και δεν θυμάμαι τίποτα " είπε και με πλησίασε κάνοντας το στήθος της να εμφανιστεί με αποτέλεσμα τα μάτια μου να είναι καρφωμένα σε αυτά

(ζωή) :" βλέπεις κάτι που σου αρέσει;;" με ρωτάει με ένα πρόστυχο χαμόγελο αλλά όχι έπρεπε να το σταματήσω... Τώρα που είναι νωρίς και δεν θα  πάμε για δεύτερο γύρο που αυτόν θα τον θυμόμαστε για τα καλά

(μυρ) :" πετσέτες έχεις στην ντουλάπα όπως και κάποια ρούχα που είχες αφήσει εδώ όταν ήμασταν μαζί... Ευκαιρία να τα πάρεις κιόλας πιάνουν χώρο εδώ.. Αν θες να κάνεις μπάνιο ξέρεις που είναι... Μην αρχίσεις να με ρωτάς για χθες το βράδυ ότι θυμάσαι θυμάμαι... Νομίζω ξεκαθάρισα τα πάντα " της είπα κοφτά και αυτή με κοίταξε παγωμένη με ένα ύφος απογοήτευσης... Τι περίμενε δηλαδή να είναι όλα καλά;; όσο ερωτευμένη και να είμαι μαζί της όσο θυμάμαι πως είναι με άλλον δεν μπορώ να είμαι χαλαρή όχι με όσα έχουν γίνει και όχι χωρίς να μου εξηγήσει ή να προσπαθήσει να με διεκδικήσει