"Hep kaybedenlere."
Bugün okula jisung gelmedi.Evlerinin oraya gittim ama göremedim.Gece yıkık evede gelmedi,sabaha kadar bekledim.Bu gece tek başıma izledim yıldızlari.Neredesin sevgilim.
☆
Sabah kasabayi 5 kez turladim.Miniğimi görme umuduyla,ama yoktu.Kahvenin önünden gerçekten onun iğrenç babasiyla göz göze geldim.Annesi iyi kadindi,bu yüzden hemen evlerine koştum.Evlerinin önüne geldiğimde,jisung diktiği çiçekleri suluyordu.Etrafima baktim,gorunurde kimse yoktu.Bu saatlerde kadinlar evlerinde iş yapar,erkekler kasaba meydaninda takilirdi.Hizlica bahçeyi ayiran duvardan atladim.Jisung beni görünce çok korktu,eli ayaği titremeye basladi.
"H-hyung,ne isin var burada.Hemen git,babam gorurse seni vurur!"
"Umrumda değil jisung!"
Jisungun yüzünde ufak yaralar vardi.
Topalliyordu,babasi olacak piçmi yapmisti bunu ona.
"Jisung,bugün gelecek misin?"
Etrafina bakti ve bana yaklasti,fisiltiyla konuşmaya basladi.
"Geleceğim tabiki,sana söylemem gerekenler var."
☆
Elimde bir yonca vardi,dört yaprakli.Jisungu düşünüyordum,acaba ilerleyen zamanlarda evlenebilecek miydik?.Zerre bilmiyordum,ama jisungun gözleri biliyor gibiydi.
Ben dusuncelere dalmişken arkamdan bir çift el gözlerimi kapatti.
"Hey,buda kim.Tanıdık bir koku"
Gözlerimi kapatan elleri tuttum ve öptüm.
"Hoşgeldin sevgilim."dedim.
Sonra arkamdan yüzüme doğru eğildi.
Bu chan dı.
"HiSgIldIn sIvGiLiM."dedi ve gulmeye basladi.Ben ise göz devirdim.
"Jisung nerde amina koyayım?"
Yanima oturdu.
"Bu sefer seni amcanin dukkaninda bekliyor.Amca yok ama, jisunga birakmis orayi bu gece.Aslinda jisungu kandirim oraya changbini goturecektim ama kader iste."
"Neden orada ki?"
Chan bilmiyorum anlaminda ellerini kaldirdi.
"İçimde kötü bir his var,sanki birimiz tamamen gidecekmis gibi"dedi chan.
Ona anlamsizca baktim.
"Neden gitsinki?"dedim.
Chan ciddi görünüyordu.
******
Fic nasl
