Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nalan'dan
Küçük banyomdaki aynamdan güzelce yaptığım saçlarımı tekrardan ellerimle düzelttim. Üzerinde güzel bir yazlık elbise vardı. Beyaz el çantamı da alıp çıktım evden. Çok heyecanlıydım. Onunla her buluşmamda böyle olurdu. Sevgilim Ömer'le. Bir çok yaramı kapatmıştı benim. Gerektiğinde arkadaş olmuştu, gerektiğinde sırdaş. Her şeyimdi o benim...
Onunla buluşacağımız yere geldiğimde daha ilk günmüş gibi heyecanlandım. Oysa biz sevgili olalı bir yıl olmuştu. Üniversitede tanışmıştık onunla hayatımın en mutlu, tek mutlu yılıydı benim için.
Onunla hep oturduğumuz banka ilerlediğimizde yanında başka bir kız da olduğunu gördüm. Başta ailesi ile tanıştıracak sanmıştım, ama sonra kızın yanağından tutup dudaklarından öptüğünde dünyam başıma yıkıldı. Aşkım sevgilim her şeyim dediğim adam beni aldatıyordu.
Yavaşça yanlarına gittim. Geldiğimi hisseder gibi arkasını döndü. Beni gördüğünde gülen yüzü aniden düştü. Oysa her beni gördüğünde gülümserdi.
Yanlarına vardığımda sessizce ona baktım. Yanındaki kıza döndüğünde kıza başıyla gitmesi için işaret yaptı. Kızda hemen gitti zaten.
Gözlerim dolarken neden dedim "Neden bunu bana yaptın?"
Güldü ardından "sıkıldım" dedi. Acımadan devam etti.
"senin baba eksikliğini kapatmaktan"
"sevgi eksikliğini kullanmaktan"
"saflığından"
"beni ailen olarak görmenden"
"aile eksikliğini kapatmaktan"
"beni abi, baba yapmandan"
"buladığın aile sevgisini bende aramaya çalışmandan"
"seninle evcilik oynamaktan sıkıldım" dedi hiç acımadan.
Gözümden yavaşça bir yaş akıp yere düştü. Ardından mutlu olacağıma, bir ailem olacağına, hayata dair tüm hayallerim, kafamın içinde ölüp göğe çıktı, bir daha gelmemek üzere.
