Δηλητηριώδης καταστροφή

~ part 7 ~

Παιδικά χρόνια και λάθη γονιών. Πιστεύεται πραγματικά ότι δεν μοιάζουμε στους γονείς μας. Λάθος είμαστε τα αποθημενα τους τα λάθη των δικών τους γονιών.

Ημέρα Δευτέρα

Η εβδομάδα ξεκίνησε έτσι όπως ξεκινάν και τα προβλήματα στην ενήλικη ζωή. Μόνο που για την Μαϊρα η ενηλικίωση είναι δώρο-κατάρα φτιαγμένα από την Λιλιθ και την Παναγία.
Γράφει στο σώμα της με την
δίκη της μυστική γλώσσα. Το στύλο είναι η λεπίδα το δέρμα το χαρτί και το μελάνι το αίμα. Το ένα της χέρι ήτανε γεμάτο με μπεζ και κόκκινα σημάδια από τα γράμματα της. Στις τουαλέτες του σχολείου προσπαθεί να βγάλει το κόκκινο μελάνι από το χέρι της αλλά μάταια τρέχει πολύ αίμα. Κατεβάζει το μανίκι για να μην φανεί η μυστική αλφάβητος του αίματος. Το λευκό ύφασμα τρίβεται με τα αιματοβαμμένα γράμματα. Ενας οξύς πόνος την καταβάλει αμέσως σε συνδυασμό με μια μικρή ζαλάδα.

Βγαίνει από τις τουαλέτες των αγοριών Ανανεωμένος ποιο δυνατός ποιο νεκρός. Η μαγική αυτή σκόνη είχε ερωτευθεί τον Άλεξ τον είχε αγαπήσει θέλει όμως να του ρουφιξει όλη την ζωή. Το ίδιο και ο Άλεξ την αγάπησε παράφορα ήθελε να χαθεί χωρίς να το ξέρει σε μια γραμμή κόκας.

Φτάνει στο γνωστό ξύλινο  παγκάκι που είναι η υπόλοιπη παρέα.
Άλεξ:«Φέρε» αρπάζει κατευθείαν  ένα τσιγάρο από το χέρι του Γιάννη. Το ανάβει και ξεκινάει να ρουφάει το δηλητήριο της επιβίωσης. Βλέπει με την άκρη του ματιού του να έρχονται προς το μέρος τους η Ευα με την Ιωάννα. Μιλάνε για ένα σωρό αδιάφορα πράγματα μέχρι που η Ιωάννα αποφασίζει να στάξει καυτό βιτριόλι στην συζήτηση. «Ευα πως ήτανε η εργασία με την ανορεξικια;»
ο Αλεξ γουρλονει τα μάτια του «ΜΙΣΩ» επεμβαίνει κτητικα «Τι εννοείς»
Ιωάννα« δεν την βλέπεις πως είναι γι αυτό φοράει συνέχεια φαρδιά ρούχα». Τότε θυμήθηκε την βόλτα τους στα κάστρα  γι αυτό πήρε τα χάπια γι αυτό φοβάται τους αριθμούς. Όλα τα κομμάτια του παζλ ενώθηκαν ξαφνικά μπροστά στα μάτια του και τότε κατάλαβε. « Εγώ τα έλεγα ότι είναι φρικιό δεν με ακούγατε» φωνή τους Κώστα πέταξε το επόμενο καυτό βιτριόλι. «Δεν είναι ότι δεν θες να φας είναι ότι δεν μπορείς» τον διορθώνει η Ευα σχεδόν έξαλλη με την συμπεριφορά των φίλων της.

POVAlex:
Έχει ανορεξία ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί. Γιατί να το κανείς αυτό στον εαυτό σου.
(εσύ που περνεις πρεζα καλύτερος είσαι) φυσικά και όχι αλλά (αλλά τι είστε και οι δυο κατεστραμμένοι απλά με διαφορετικό τρόπο)
Από την στιγμή που το συνειδητοποίησα το μυαλό μου έχει κολλήσει εκεί σε εκείνη.
Οι ώρες  πέρασαν και ακόμα το σκεφτομαι.
«Που χάθηκες πάλι ρε» η φωνή του Ηρακλή με ξυπνάει από τον λήθαργο μου.
« Σκεφτόμουνα αυτά που έγιναν σήμερα»
«Με την καινούργια» με ρωτάει με ένα εμφανή πονηρό χαμόγελο. «ΟΧΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ» του λέω σχεδόν οξύθυμα
«την θες; » Κάνει μια παύση για να πιει ακόμη μια γουλιά αλκοόλ.
«γιατί άμα την θες θα αρχίσω να ανησυχώ» μου λέει μεταξύ αστείου και σοβαρού
Εντάξει δεν λέω έχει ωραία μάτια αλλά τι να το κανείς εάν είναι μόνο κόκαλα.
«Όχι ρε Μαλακα δεν έχεις δει πως είναι το σώμα της δεν πάω με ανορεξικιες»
Ηρακλής «αυτό σου έλειπε και ολας έχει ολόκληρη Ιωάννα και θα πας με αυτήν» μου λέει γελώντας
«Το ένα δεν αναιρεί το άλλο»