Unicode
"ဒါ...ဒါဆို Jiminရဲ့နှလုံးအဆို့ရှင်ကိုပဲ... Helenအစားထိုး ကုသဖို့အတွက် လှူခိုင်းရမှာလား"
"ဝုန်း...."
ပျံလွင့်လာသောအထဲမှစကားသံတို့ကြောင့် Hyungသည် ဒေါသအမှောင်ဖုံးကာ ဟ,နေသောတံခါးကို အားကုန်တွန်းဖွင့်လိုက်လေသည်။သင့်လျှော်သည် မသင်လျှော်သည် မတွေးမိတော့ စိတ်ထဲ၌အရာအားလုံးတစစီလုပ်ပစ်ချင်စိတ်များသာကြီးစိုးနေသည်။
"ခင်ဗျားကြီး...တောက်!"
"ခွပ်!ခွပ်!"
"အမလေး..."
တံခါးအားတွန်းကန်ဖွင့်ပြီးသည့်နောက် Hyungသည် mr.parkရှိရာသို့ ခြေလှမ်းကျဲဖြင့်လှမ်းသွားကာ ရင်ဘက်အားစောင့်ဆွဲ၍ မျက်နှာပြင်ပေါ်သို့ ဆက်တိုက်ထိုးချပစ်လေသည်။
"တော်ပါတော့ဗျာ...စိတ်လျော့ကြပါ"
"ကျေး...ကျေဇူးပြု၍ တော်ပါရှင်...လူသေသွားလိမ့်မယ်"
အခန်းတွင်းရှိဆရာဝန်နှင့်အမျိုးသမီးသည် Mr.parkအား အပေါ်မှဖိ၍ ဆက်တိုက်ထိုးနေသော Hyungအားအတင်းဆွဲကာ တားရတော့သည်။
"Park Jiminက...ခင်ဗျားသားဆိုတာကို မေ့နေပြီလား...တောက်!"
"ဝုန်း!"
Hyungသည် ဒေါသတကြီးအော်ပြောပြီးနောက် အနားရှိ ထိုင်ခုံများကို ကန်ချလိုက်လေသည်။
"ငါ့သားကိစ္စ...ငါ့ဘာသာ ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်ဆုံးဖြတ် မင်းနဲ့ဘာဆိုင်လဲ!!"
Mr.parkသည် ညိုမဲနေသောမျက်နှာကိုရှုံ့မဲ့လျက် နူတ်ခမ်းထောင့်မှထွက်လာသော သွေးများအား လက်ခုံဖြင့်ဆွဲသုတ်ပစ်ရင်း ဒယိမ်းဒယိုင်ထရပ်ကာ ပြောလာလေသည်။
"ခင်ဗျား မွေးထုတ်ပေးရုံနဲ့...သူ့ဘဝတလျောက်လုံးကို ဝင်စွက်ဖက်ခွင့်ရှိပြီထင်လား"
ပါးလွှာသောနူတ်ခမ်းကို ခပ်တင်းတင်းစေ့ကာ အတွင်းသားများနီရဲနေသောမျက်ဝန်းများဖြင့် စူးစိုက်ကြည့်ကာ Hyungလေသံမှာလည်း အလွန်မာထန်လျက်ရှိသည်။
"လူတယောက်ရဲ့အသက်ကို ခင်ဗျားဆုံးဖြတ်ချင်တိုင်းဆုံးဖြတ်ရအောင်...ခင်...ခင်ဗျာ..ဟာ.. အတ္တကြီးပြီး ရွံစရာကောင်းတယ်...တောက်!!"
YOU ARE READING
BLUR
Fanfictionအဘယ်မျှသောကြမ်းတမ်းသည့် မုန်တိုင်းမျိုးဖြင့် ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့နေရပါစေ ကိုယ့်အနားမှာမင်းသာရှိမယ်ဆိုလျှင်ဖြင့်....
