GİRDAP

~HATUN~

Multi Bölüm müziği...
▪︎
▪︎
▪︎
▪︎
▪︎
▪︎
▪︎
▪︎Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
▪︎
▪︎
▪︎ ▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎♤▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

•Adel•

"Adel hanım hakkınızda çıkan haberler doğru mu?"
"Canan hanıma yaptıklarınız hala gündemde bir açıklama yapacak mısınız?"
"Olan olaylardan sonra yanyana durmanız hayranlarınız tarafından linçlenmenize neden olabilir mi efendim"

Ardı ardına gelen sorular ile gözlerim Canan'ı buldu,
Maran için her şeyi yapardım.

Ardından Marana baktım,
Gözlerini üzerime dikmiş merakla bakıyordu,
Ve Savaş kameralara dikkat kesilmişti.

Magazincilere dönerek gülümsedim,
"Kendisi" diyerek Canan'ı gösterdim,
"Henüz beş yaşındaki bir çocuğa bedenen şiddet uyguladı buraya özür dilemek için gelmiş olması ona dava açacağım gerçeğini değiştirmiyor"

Her bir ağzından çıkan sesler ile Marana baktım,
Dediğim gibi her şeyi yapardım ama gururumu kırmadan.

Oyun istiyorsa oynardık.

"Maran bey ile ilişkilerine devam etmeleri sizin için sordun değil mi?" Soruyu soran adama bakıp gülümsedim,
"Davayı açmak isteyen kendisi,
Öyle değil mi..Sevgilim?"

Marana bakarak elimi uzattığımda dudağı hafifçe yukarı kıvrılmıştı,
Savaşı sol eline alarak elimi kavradı,
"Bu kadar açıklama yeterlidir umarım" diyerek magazincilere baktım.

Güvenlik araya girdiğinde geri çekilmişlerdi,
Maranın elini bırakarak ona baktım,
"Eve gidiyoruz hemen!"
Canan denen kadına kısa bir bakış atarak arkamı döndüm zaferle arabaya ilerleyip yerime oturdum.

Canan'ın surat ifadesi aklıma kazınmıştı,
Asla unutmayacaktım,
Maranın heybetli bedenini karışımdaki koltuğa yerleştirmesi ile yüzümdeki gülümsemeyi hızla silmiştim.

Savaş başını tekrar omzuna yaslamıştı,
Gözlerimi Marana diktim,
Öfkeli olması gerekirken sakin duruyordu,
Onun bu hali ile cesaret gelmişti bana.
"Orda yaptıklarının hesabını verceksin"

Sinirle söylediğim sözler ile kaşı itinayla yukarı kıvrıldı,
"Veririz" diyerek rahatça yayıldı yerinde,
Bedenimdeki sinir uçup giderken içimdeki şaşkınlık bariz bir şekilde yüzüme vurmuş olmalıydı ki Maran oldukça keyifli duruyordu.

"Neden sinirli değilsin?" Şaşkınlıkla sorduğum soruya karşılık kaşlarını çattı,
"Neden sinirli olayım?"
Oyun mu oynuyordu yoksa dalga mı geçiyordu çözememiştim.
"Söylediklerini yapmadım diye sinirli olman gerekiyordu bağırıp çağırdıktan sonra Savaşı alarak beni orda bırakıp gitmen gerekiyordu"

Söylediklerim ile güldü,
"Ben sana böyle mi davranıyordum?"
"Evet"
Cevabım ile yüzündeki gülümseme yavaşça soldu,
Boğazını temizleyerek gözlerini başka bir yere çevirdi.

"Ama artık sessiz kalmayacağım,
Ben cezamı da aklımı da başıma aldım,
Beni affedeceksin yoksa"
Gözlerime bakması ile durdum.

"Yoksa ne?" çatılan kaşları ile dirseklerimi dizime yaslayıp öne doğru hafifçe eğildim,
"Yoksası falan yok Affedeceksin,
Bu zamana kadar kızdın,kırdın,döktün,
parçaladın sustum bitti.
Şimdi yanımda olacaksın elimi tutacaksın benimle ilgileneceksin,
İntikam devri bitti"