HAYAL ET 💘

Klaus Mikaelson 🖼

Eğer bölümü beğenirseniz; lütfen oy ve yorum yapın<3

When You're Gone - Avril Lavigne

Lütfen bölümü şarkıyla okuyun.

Keyifli Okumalarr!

Başını kaldırdın ve tıpkı diğer yıllarda olduğu gibi, görmeye alıştığın tabloyu inceledin. Şu an burada olmanın sebebi ya da ne hissettiğin hakkında, en ufak bir bile yoktu. Ama diğer yıllardaki gibi yine kendini burada bulmuştun. Sen istemesen de, bedeninin seni getirdiği ilk yer, her zamanki gibi bu sergi olmuştu.

Kollarını göğsünde birleştirdin ve yine derin bir sessizliğe gömülerek, her bir ayrıntısını ezbere bildiğin tabloyu tekrar tekrar inceledin. Gözlerini kırpıştırırken, kirpiklerinin altından sorgulayarak bakıyordun tabloya.

Sen ana dalıp gitmişken yanı başında duyduğun bir ses, seni gerçekliğe döndürmek için aracı olmuştu. "İlginç bir tablo değil mi?"

Hafifçe irkilsen de belli etmeden başını çevirdin. Karşındaki sarışın adama gülümseyerek, onaylarcasına başını salladın.

Gülümsedi. "Bu sergiye sıklıkla gelir misin?" diye sordu.

Kaşlarını çattın. "Genellikle her yıl kendimi istemsizce burada buluyorum." diye dürüstçe açıkladın. Dürüstlüğün sana tuhaf gelmişti; lakin çok da üzerinde durup vakit kaybetmedin.

Gülümsemesi büyür gibi oldu. Bakışları karşıdaki tabloya odaklandığında konuşmaya başladı. "Sence sürekli buraya gelmenin bir nedeni var mı Y/N?"

Kaşlarını çattın. "Adımı nereden biliyorsunuz?"

Başını sana çevirdi. "Kuşlar söyledi, diyelim." dedi kısaca. "Buraya neden geldiğini biliyor musun?" diye farklı bir şekilde değiştirerek yineledi sorusunu.

Gözlerini kıstın düşünür gibi. Biraz olsun zihnini yoklayarak, cevaba ulaşacağını düşünmüştün. Ama karşılaştığın büyük bir boşluk hissiyatı her zamanki gibi hayal kırıklığı yaratmıştı. Omuzlarını silktin, bilmediğinin göstergesi olarak. "Bilmem."

Çok fazla cevabının üstünde durmadı. Bakışları tabloya geri döndüğünde "Sence bu tablo hangi hissi anlatmaya çalışıyor love?" diye genel bir soru sordu.

Tabloya döndün. Ve kısa bir süre yüzünü buruşturup inceledin. Emin olamasan da aklına gelen ilk düşünceyi söyledin. Aslında söylemedin, beklemediğin bir şekilde kendini söylemiş bir halde buldun. "Güven hissi belki." dedin şüpheyle.

Gözlerini kıstı sorgulayarak. "Emin misin?"

Başını karşındaki sarışın adama çevirip, reddedercesine iki yana salladın. "Değilim."

Gülümsedi. "Fikrinin değişmesine sebep olan ne?"

Kaşlarını çattın. "Anlamadım." dedin kısaca; ama bunu daha çok bir soru niteliğinde yöneltmiştin. Karşındaki sarışın adamın sorduğu sorular, kafanı allak bullak etmeye yetecek türdendi.

Kaşlarını kaldırdı sorgularcasına. "Eskiden bu tablonun yalnızlığı ifade ettiğini düşünmez miydin?" diye sordu merakla. 

Duraksadın. Gerçekten de öyleydi; ama bu sarışın adamın bunu nereden bildiğini anlamamıştın. Tereddütle başını onaylarcasına salladın.

"Peki neden şimdi farklı düşünüyorsun?"

Sorusunu kısa bir süreliğine yanıtsız bıraktın. Kısa bir düşünmenin ardından, tereddütle "Sanırım aşık oldum." dedin kısaca.