Αναμνήσεις
«Τι κάνεις τέτοια ώρα ξύπνιος;» ρώτησα τον Άλεξ καθώς στάθηκα δίπλα στην καρέκλα του. Ήταν καθισμένος στο τραπέζι της κουζίνας και διάβαζε την πρωινή εφημερίδα. Το ρολόι πάνω στον πάγκο της κουζίνας έγραφε δέκα το πρωί.
«Χμ. Διάβασε.» μου είπε δίνοντας μου την εφημερίδα.
Κάθισα στην διπλανή καρέκλα και κοίταξα την εφημερίδα στα χέρια μου. Ληστεία Τάφων, έγραφε ο τίτλος με μεγάλα μαύρα γράμματα. Το μυαλό μου πήγε αμέσως στον Κίαν και στο Γκούλ που είχαμε βρει στο νεκροταφείο.
Είχαν περάσει τρεις εβδομάδες, από εκείνο το συμβάν. Τρεις εβδομάδες, τις οποίες είχα αφιερώσει αποκλειστικά στον Άλεξ και στην νέα μας σχέση. Τρεις εβδομάδες γεμάτες αρμονία. Τρεις εβδομάδες που δεν είχα επικοινωνήσει με τον καλύτερο μου φίλο.
Κάνοντας μια σημείωση στο μυαλό μου να τον επισκεφθώ αργότερα, άρχισα να διαβάζω το άρθρο κρατώντας τις σημαντικότερες πληροφορίες. «Την Τετάρτη το βράδυ, άγνωστοι εισέβαλαν στο νεκροταφείο της περιοχής του Κάλιστερ, νότια της πόλης, αφήνοντας πίσω τους διαμελισμένα πτώμα και κατεστραμμένους τάφους. Οι δράστες παραμένουν άγνωστοι, ενώ οι αρχές αποδίδουν τις ευθύνες σε συλητές. Είναι το τέταρτο συμβάν που συμβαίνει τις τελευταίες δυο εβδομάδες.»
Άφησα την εφημερίδα στο τραπέζι και κοίταξα τον Άλεξ. Το ύφος του μαρτυρούσε την αποδοκιμασία του για εκείνους που είχαν γράψει το άρθρο. «Δεν είναι μόνο τα Γκούλ, Άλεξ.» του είπα αν και μέσα μου ήξερα ότι ήταν.
Ο Άλεξ με κοίταξε σοβαρός, «Αυτά Κιμ, έγιναν από Γκούλ και το ξέρεις. Δεν θα μπορούσε άνθρωπος να το κάνει με αυτόν τον τρόπο.»
«Κι εσύ ξέρεις πως αυτός είναι ο μόνος τρόπος που μπορούν να εξηγήσουν αυτά που συμβαίνουν γύρω τους. Θα γινόταν χαμός αν μάθαιναν. Φοβούνται τα υπερφυσικά και αυτό μου φαίνεται λογικό.»
«Τι εννοείς;» με ρώτησε κοιτώντας με καχύποπτα.
«Ακόμα και εγώ που είμαι ενήμερη για αυτό το πλάσμα... το φοβάμαι.»
«Για ποιο λόγο;» με ρώτησε πάλι.
«Χμ... Για να δω.» του πέταξα σαρκαστικά. «Μου μίλησε, έσπασε την ασπίδα μου και άνοιγε τάφους. Νομίζω ότι αυτά είναι αρκετά για να με τρομάξουν κάπως...»
Το μυαλό μου έτρεξε και πάλι στον Κίαν, κάνοντας με να σταματήσω. Ο Άλεξ κατάλαβε από το ύφος μου και με ρώτησε τι σκέφτομαι.
YOU ARE READING
Η ΜΑΓΙΣΣΑ
VampireΗ Κιμ Σάντερς πίστευε ότι το να απαρνηθεί τα συναισθήματά της για τον γοητευτικό βρικόλακα, θα ήταν η καλύτερη λύση. Τι γίνετε όμως όταν η μοίρα την έχει προορίσει για ερμηνεύτρια ενός από τα δύο πιο ισχυρά βιβλία μαγείας που υπάρχουν στον κόσμο;
