Κεφάλαιο 5ο
Απρόσμενες Εξελίξεις
«Καλώς τους.» μας υποδέθηκε λίγο αργότερα ο Κέρτις έξω από το μπαρ. «Ελπίζω να μην ήταν πολύ μεθυσμένη χτες το βράδυ.»
Ο Άλεξ με κοίταξε ρίχνοντας μου ένα λοξό, πονηρό χαμόγελο, που έκανε να τις πεταλούδες στο στομάχι μου να απογειωθούν. «Ήταν. Αλλά όχι τόσο ώστε να το εκμεταλλευτώ.»
«Να πάρει.» αναφώνησα δήθεν απογοητευμένη. «Την επόμενη φορά θα πάρω μαζί μου δύο μπουκάλια.» είπα αποφασισμένη προς τον Άλεξ κλείνοντας του πονηρά το μάτι.
Με τους δύο άντρες να έχουν ξεσπάσει σε γέλια, ανέβηκα τις σκάλες και μπήκα στο μπαρ. Η μυρωδιά του καπνού και του οινοπνεύματος έδεναν αρμονικά με τα χρώματα της ξύλινης επένδυσης των τοίχων. Κάνοντας τον χώρο να μοιάζει οικείο και ζεστό. Κατευθύνθηκα προς τον Ρόμπερτ και τον χαιρέτησα χαμογελώντας.
«Γεια σου. Ο Άλεξ; Πάλι μόνη σου ήρθες;» κοίταξε παραξενεμένος πίσω μου.
«Όχι, είναι κάτω με τον Κέρτις και τα λένε.»
«Κέφια και ομορφιές βλέπω. Τα βρήκατε;» με ρώτησε χαμογελώντας πλατιά.
«Ω ναι.» του απάντησα χαμογελώντας πονηρά. «Βάλε μου τώρα ένα τζιν τόνικ.»
«Δεν έχει μπουκάλι σήμερα.» μου πέταξε με ειρωνικό ύφος καθώς μου σέρβιρε το ποτό μου.
«Χάρισμα σου.» του είπα και πήρα το ποτήρι γελώντας. Ήπια μια γουλιά και κοίταξα το ρολόι πάνω από το μπαρ. Έριξα μια φευγαλέα ματιά τριγύρω και παρατήρησα του θαμώνες. Πέντε άτομα. Όλοι τους άντρες. Διάσπαρτοι στα τραπέζια. Οι τέσσερις έμοιαζαν με συνηθισμένους ανθρώπους, ο ένας από αυτούς εμφάνιζε μια θολή γκρίζα αύρα, κατά τα άλλα ήταν εντάξει. Ο πέμπτος που καθόταν σε ένα τραπέζι δίπλα στο παράθυρο που υπήρχε κατά μήκος του τοίχου, μου τράβηξε την προσοχή.
Παρά την ζέστη που υπήρχε, εκείνος φορούσε ένα μακρύ αδιάβροχο με κουκούλα. Η κουκούλα, που την φορούσε, κάλυπτε το πρόσωπο του. Αυτό μου θύμισε τον κουκουλοφόρο άντρα από το όραμα μου. Ρίγος διαπέρασε την ραχοκοκαλιά μου. Ήπια λίγο από το ποτό μου και γύρισα προς τον Ρόμπερτ. «Εκείνος εκεί κάτω, μου φαίνεται περίεργος.»
Ο Ρόμπερτ του έριξε μια διακριτική ματιά, ενώ σκούπιζε με μια πετσέτα τον πάγκο. «Χτες το βράδυ ήρθε για πρώτη φορά. Όταν είχες έρθει ήταν ήδη εδώ.» είπε αδιάφορα.
ČTEŠ
Η ΜΑΓΙΣΣΑ
UpířiΗ Κιμ Σάντερς πίστευε ότι το να απαρνηθεί τα συναισθήματά της για τον γοητευτικό βρικόλακα, θα ήταν η καλύτερη λύση. Τι γίνετε όμως όταν η μοίρα την έχει προορίσει για ερμηνεύτρια ενός από τα δύο πιο ισχυρά βιβλία μαγείας που υπάρχουν στον κόσμο;
