My Possessive Boyfriend.

Chapter 6

Dayle's POV

Uwian na at papunta na ako sa room nila Sophie, para sunduin sya. Habang naglalakad ako. Napansin ko si Sophie, sa hallway na naka-ngiti, at may kasamang lalaki? Tekaaa! Baket? Is she cheating on me? At masaya pa sya kausap yung lalaking yun? Biglang nagtaasan ang dugo ko sa ulo at nag-init ito. Binilisan ko ang paglalakad ko. Nung makarating ako sa kinaroroonan nila, gulat na gulat si Sophie sa aura ko. At yung lalaki naman sama ng tingin sa akin?

"Excuse me, hihiramin ko lang muna ang GIRLFRIEND KO na kinakausap mo." Sabi ko sa kanya at diniinan ko talaga yung "GIRLFRIEND KO".

"Ahh. Sige ba! May itinanong lang naman ako sa GIRLFRIEND MO" Sabi nung lalaki at nag smirk.

Talagang sinusubukan ako nitong lalaking to ahh. Kung wala lang talaga dito si Sophie, binigwasan ko na itong lalaking to. Ang kapal nyang magtanong kay Sophie. Ang daming pagtatanungan si Sophie. Ito namang si Sophie, pumayag pang pagtanungan. At parang wala lang sa knya. Di nya alam na masakit yung ginagawa nya.

"Sige" sabi ko sakanya at tiningnan ng masama.

"Halika na Sophie, uwi na tayo. Hatid na kita." Sabi ko ng hindi nakatingin sa kanya.

"May problema ba babe?" Tanong nya sa akin.

Nagtanong pa talaga sya? Sya nga ang problema ko e.

"Wala" Sabi ko.

"Parang meron e." Sabi nya, at hinawakan ang pisngi ko at iniharap sa knya.

"Wala nga e. Walang problema okay?" Sabi ko at inalis ko kamay nya sa pisngi ko at iniwas ang tingin sa kanya.

Ang sakit lang kse e. Hindi nya alam na sya ang dahilan bakita ako nagkaganto.

"In denial ka pa babe e. Alam kong merong problema, ano yun babe?" Sabi nya.

"Alam mo pala e. Nagtatanong ka pa." Pagalit kong sabi sa kanya.

"Alam kong meron, pero di ko alam kong ano" malungkot nyang tugon sa akin.

"Hindi mo alam kong anong problema ko?! Ikaw Sophie! Ikaw ang problema ko. Ikaw sophie, hindi mo pa ba alam? Ang sakit sophie ang makitang ang taong mahal mo masaya sa ibang lalaki. Sana iniisip mo man lang ako kung anong mararamdaman ko. Pero, hindi sophie e. Wala lang sayo!" Sabi ko sa kanya na naluluha.

Umiiyak sya? Bakit naman sya iiyak. Ako nga tong nasaktan e.

"Sorry Dayle. Hindi ko naman alam na masasaktan ka dune. Nagtanong lang naman sya sa akin, tapos nagjoke sya kaya ntawa ako." Sabi nya ng umiiyak.

Di nya alam? Sya na nga tong nagsabi sa akin na possessive ako, di nya ba yun naiisip.

"Tahan na. Hatid na kita" Yan nalang nasabi ko sa kanya.

Masama pa rin ang loob ko sa kanya. Possessive na kong possessive. Mahal ko lang talaga sya kaya ako nagkaganito.

Nasa natapat na kami ng gate nila, bigla syang nagsalita.

"Babe, sorry na. Hindi na mauulit. Mahal na mahal kita. Hindi naman kita pagpapalit sa iba. Sorry na naman oh. Di ko naman kse akalain babe na magkakaganyan ka. Nagtanong lang talaga sya. Soorrry na Mahaal." Sabi nya, tapos niyakap ako at kiniss sa pisngi.

Haaaay! Ano pa nga ba magagawa ko? Got a score without a move.

"Okay Babe. :) Sorry din Babe, nagselos lang talaga ako. Alam mo na kong gaano kita kamahal? Kahit simpleng bagay lang nagtatampo ako." Sabi ko at kiniss sya sa forehead.

"Now I know! I Love You Too Babe, No words can describe how much I love you, and What I feel for you." Sabi nya sa akin ng nakangiti.

"Bumanat din ang Bhansott ko. :)" Natatawa kong sabi.

" Sige babe, pasok kana. Mag gagabi narin. Uwi na din ako. Sunduin nalang kita bukas ahh? I love you" Sabi ko at niyakap sya.

"Okay babe! Ingat sa pag uwi. Godbless! I love you too." Sabi nya.

Tuluyan na ako umuwi, dahil mag gagabi narin.

Sophie's POV

Nakakatakot naman si Dayle magselos. Ganoon pala ang mga taong possessive no? Tsk. Mag iingat nalang ako sa susunod, para wala nang mangyaring ganoon. Mahirap na kung sakaling mangyari pa.

Hinatid nya ako sa bahay, kahit hindi kay ang ambiance namin dalawa. Well, nagkabati din naman kami agad, kaya good for me. Hinatid nya pa ako, at hindi na naipagpabukas yung tampuhan between sa aming dalawa.

Pagpasok ko nakita ko si mama sa sala nanunuod ng tv, tawa ng tawa. :) Masaya ako makitang masaya ang mommy ko. I love her that much, that even words can't describe how much I love and vare for her.

"Mommy, andito na ako. :)" sabi ko ng nakangiti at lumapit para ikiss sya.

"Oh, anak. Bilis magbihis kana, at kumain na tayo." Sabi sa akin ni mama, ng nakangiti.

"Opo Mmy." Sabi ko.

Pumunta na sya sa kusina para maghain. Pagkabihis ko. Tenext ko muna si Dayle.

Enter no. 0906*******

Enter text.

Hi babe. :) Nakadating kana ba? Ingat ka ahh? Iloveyou. :* Godbless.

Click send.

Sendinggg.......

Habang nagsesend, bumaba na ako para kumain.

After 15 minutes. Natapos na ako kumain, pati si mama.

Ako na yung naghugas para mkapagpahenga si mommy, since 2 subject lang ang meron kaming assigments.

Pagkatapos ko maghugas, umakyat na ako sa taas para gawin ang assignments ko.

Tiningnan ko yung cellphone ko kung may reply si Dayle. Ikinalulungkot ko dahil wala man lang syang reply. Well, siguro baka nalowbat or maraming silang assignments, magkikita naman kami bukas. Kaya tatapusin ko na to, para makatulog na ako ng maaga.

(A/N: Hi my beloved readers! Waaaaaaah! Pasensya na kung masyadong matagal yung update ko ng chapter six. Masyadong busy, at walang time. Kaya di ako makapag isip ng maayos. Well,sana magustuhan nyo ang chapter six. HAHA!

Ano sa tingin nyo ang meron, bakit hindi nagreply si Dayle? Diba dati-rati mabilis magreply si Dayle. Bakit ngayon hindi sya nagreply? Abangan sa susunod na chapter guys! Iloveyou. :* Thankyou po sa mga readers na nagfofollow and nagvovote. Godbless us all.