Floris pov
We zitten nu al een uur ons suf te piekeren wie er in godsnaam die stomme moord kan hebben gepleefd op romy de visser ik weet het gewoon nog steeds niet. Eva heeft ook geen idee maar het is nu gewoon al 15 minuten te stil ineens hoor ik Wolfs mijn kantoor mechels roepen. Ik kijk Eva aan en zij gebaard dat ik moet gaan. Als ik het kantoor binnen kom kijk ik mechels vragend aan. Ik wilde je alleen hier omdat Eva dit niet mag weten. Haar vader John is in Maastricht gezien. Ik wil dat jij heel goed op Eva ley en dat haar niks gebeurt Wolfs! Meschels kijkt me streng aan. Ja mevrouw daar zorg ik voor
Mag Eva dit niet weten? Nee Wolfs dan komt het niet goed.
Als ik naar buiten loop kijkt Eva me raar aan, en ze vraagt me wat er is. Er is niks Eva iets over een vorig onderzoek.
Eva pov
Ik zie aan wolfs dat er iets met hem is en dat het over mij ging maar ik mag het natuurlijk weer niet weten, maar ik kom er toch wel achter.
**2 uur later **
Eva pov
Ik ga nog even met de motor touren zegt Wolfs. Als ik naar huis loop staat de deur al open ik dacht dat wolfs met zijn motor weg ging ik loop naar binnen en roep snel even wolfs ik dacht dat je met je motor weg ging? Geen antwoord. Als ik de keuken in loop stopt mijn adem even ik krijg een hele erge rilling door mijn lijf. Voor ik het door heb staat mijn vader voor mijn neus. Schrijf een brief voor wolfs waarin je zegt dat je weg bent nu ! Ik schreef heel rustig een brief voor wolfs. Ik schreef er een hint in die hij vast wel zou snappen. De brief is klaar zei ik zacht.Voor ik het door heb voel ik helemaal niks meer.
Als ik wakker word zitten mijn voeten vast mijn polsen ook ik kan helemaal niks ik probeer te gillen maar dat gaat niet er zit een doek voor mijn mond. Mijn enkels zitten met duct tape vast gemaakt San de stoel pooten. Mijn polsen met een you vast aan de leuningen. Er stroomt geen bloed meer Door mijn benen en armen. Als eerste probeer ik me te bedenken waar ik ben. En hoe ik hier kom. Als ik ga denken weet ik alleen nog maar dat mijn vader in ons huis zat het huis van mij en wolfs. Ik zie helemaal niks, opeens zwaait er een deur open mijn vader staat daar. Hij loopt naar me toe en gaat voor me staan. Zo daar zit je dan de Eva van dongen bij de recherche nooit gedacht dat jij ergens zou komen, ik dacht dat toen je 13 was dat ik je had gezecht dat je je mondje moest houden, maar die Eva deed dat niet zeg mijn vader smichterig. Hij trok de doek van mijn mond af. En waarom ben je bij de politie gegaan? Ik zei niks. Hallo ik vraag je wat! Riep hij kwaad. Ik zei nog steeds niks. Ineens gaf hij me een klap tegen mijn wang ik keek hem bang aan. Eva ik vraag het nog één keer waarom ben je bij de politie gegaan? Ik wilde iets bekijken in mijn leven zei ik zacht. Laat me niet lachen Eva iets berijken? Jij denk je nou echt dat jij iets kan en dat mensen om je geven? Ja Floris geeft om mij! Riep ik boos. Gelijk kreeg ik weer een klap. Zei ik dat je mocht praten Eva? Ik schudde mijn hoofd. Goedzo mijn kleine meisje kan toch wat. Hij wreef met zijn duim over mijn wang ik draaide mijn hoofd weg maar hij draaide me terug. Ik ga nu weg als ik je een geluid hoor maken heb je een probleem oké? Ik knikte maar keek niet zijn kant op. Toen hij weg liep begon ik te huilen. Wat moet hij toch van me is het enige wat ik dacht
