For Unicode
" ဒါလင် မင်းပြန်လာပြီ "
ခေါ်လိုက်ပါမှ အောက်ငုံ့သွားသော မျက်နှာလေးကြောင့် ဂျုံးဂုအပြေးအလွှားပင် သွားကာ ထိုအရိပ်လေးကို နင့်နေအောင်ဖက်လိုက်၏။
သူလွမ်းနေခဲ့တဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့လေးတွေ၊ နွေးထွေးလွန်းတဲ့ အထိအတွေ့လေးကို ခံစားရင်း သွေးကြောတွေ ပြန်လည်ချိတ်ဆက်မိစေရတယ်။
" ကိုယ့်ကို မင်းပစ်ထားတယ် ဒါလင်ရယ်"
ထယ်ယောင်း၏မျက်နှာလေးက အလင်းမှိန်မှိန်တွင် ခပ်စူစူ....
" ပစ်ထားတော့ မင်းပျော်ချိန်ရတာပေါ့။ ငါ့ကို မဖက်နဲ့ ဖယ်...စီးကရက်အနံ့တွေ "
တွန်းလွှတ်လိုက်ပေမယ့် ဂျုံးဂုကမဖယ်ပဲ ဖက်ထားကာ ဒါလင် ဟုသာတဖွဖွ နှုတ်မှ မြည်တမ်းနေသည်။
" မင်းကြောင့်ပေါ့ ဒါလင်။ မင်းမရှိရင် ကိုယ် စီးကရက်တွေ သောက်မိမှာပဲ..."
" မင်းစကားတွေကို မယုံတော့ဘူး "
" ကျစ်....ဘာလို့လဲကွာ "
ဂျုံးဂု၏ ကိုယ်အား ထယ်ယောင်းက လက်လေးပိုက်ကာ စုန်ဆန်ကြည့်လိုက်ပြီး ခပ်ဟဟဖြစ်နေသော ရင်ဘတ်နားလေးသို့ အနံ့ခံလိုက်သည်။
" ရေမွှေးနံ့လည်း ရတယ်!!ဂျုံးဂု မင်းနော် !!"
ချက်ချင်းကျယ်လောင်သွားတဲ့ အသံလေးနဲ့ သူ့အနားပို၍ တိုးကပ်ကာ တရှုံ့ရှုံ့လုပ်နေတဲ့ ကောင်လေးကြောင့် ဂျုံးဂု ဟက်ခနဲ ရယ်လိုက်ပြီး ခါးလေးကို ဆွဲပွေ့လိုက်တယ်။
" အေး ဒါဟာလည်း မင်းကိုယ့်ကို ပစ်ထားလို့ ဖြစ်ရတာပဲ သိရဲ့လား "
" အဲ့တာကြောင့် မင်းက...ဘာလို့မချော့လဲ "
သွယ်မြနေတဲ့ မျက်နှာရှင်းရှင်းလေးမှာ အလိုမကျဟန်နဲ့ စိတ်တင်းထားပုံလေးက လူကို ပို၍ မြတ်နိုးပေးချင်၊ယုယပေးချင်စိတ်ကို ဖြစ်ပေါ်စေတယ်။
" ကိုယ် မှားတယ်နော်...ဟုတ်ပြီလား။ "
ထိုစကားကို ကြားမှ ထယ်ယောင်း၏ မျက်နှာလေးက ၀င့်လာကာ မျက်ခုံးတစ်ဖက်ကို ပင့်ပြလာသည်။
ဂျုံးဂုက ဟွန်းခနဲ ရယ်ကာ စင်းမြနေသော နှာတံထိပ်၀န်းလေးကို ဆွဲညှစ်လိုက်ပြီး
YOU ARE READING
Dream Keeper
Fanfictionသူဟာ ကိုယ်တစ်သက်လုံး ယုယုယယ ပျိုးထောင်ချင်တဲ့ လက်တွေ့ဘ၀ရဲ့အိပ်မက်ငယ်လေး ပဲဖြစ်တယ်။ Once Upon A Dream _S2
