ကလေးမ စိတ်ကောက်နေသလား....
အရင်လို အခေါ်အပြော မရှိတော့ ရင်ထဲမှာ ဟာတာတာ...
ကိုယ့်ဘက်ကလည်း ပြန်ခေါ်ချင်ပါရဲ့....
ဒါပေမဲ့ ကိုယ်က အကြီးပဲ ခေါ်ချင်းခေါ်
ထိုကလေးမဘက်ကပဲ ခေါ်ရမယ်....
နှင်းရဲ့ အချစ်ကို မမြင်တာတော့ တကယ်ဝမ်းနည်းမိတယ်...
နှင်းက ပတ်ဝန်းကျင် ဂရုစိုက်တတ်သူမဟုတ်ပေမဲ့
နှင်း သိပ်ချစ်ရတဲ့ ကလေးငယ်လေး
နှင်းကို ကဲ့ရဲ့ ရင်တော့ မခံနိုင်....
တီချယ်လွင်:"နှင်း....နေရောကောင်းရဲ့လားကွယ်..
အခုတလောမှိုင်တိုင်တိုင်နဲ့..."
နှင်း:"ကောင်းပါတယ်ကွယ်..."
တီချယ်လွင်:"အွန်း ကလေးတွေတောင် စာမေးပွဲကြီးနီးနေပြီနော်"
စာမေးပွဲကြီး ဆိုတာကြားတာနဲ့ နှင်း တန်းမြင်မိတာ
ကလေးငယ်...
ကလေးငယ်ရယ်..စာကောလုပ်ရဲ့လား..
တစ်ယောက်တည်း လုပ်ရတာကော
အဆင်ပြေပါ့မလား...
အိုးး စိတ်ပူစရာမလိုပါဘူးလေ...
သူတောင် ကိုယ့်ကို ပစ်ထားပြီး
အသစ်လေးတွေနဲ့တွဲနေတာပဲ...
သူ့ကိစ္စနဲ့သူရှိလေ့စေ...
တီချယ်လွင်:"ဟဲ့..ဟဲ့ မိနှင်းရယ်...
ဟဲ့..."
နှင်း:"ဝေ...."
တီချယ်လွင်:"အော်...နင့်မှာလည်းနော်....
ငါခေါ်နေတာ လိပ်ခေါင်းပါထွက်တော့မယ်...
ဘာတွေတွေးနေတာလဲ..."
နှင်း:"ဘာမှ မတွေးပါဘူးဟာ...ဒါနဲ့ အခု ဘယ်ချိန်ရောက်ပြီလဲ..."
တီချယ်လွင်:"နံပါတ်၃ချိန်လေကွယ်.. "
နှင်း:" ၃ချိန်.....ဟဲ့ ငါ အတန်းရှိတယ်လေ...
ဘာလို့မပြောတာတုန်း..."
တီချယ်လွင်:"အော်...ငါက နင့်အမေလားဟဲ့"
နှင်း:"တော်ပြီ...ချောစုမ ငါပြန်လာမှ စကားနိုင်ပြိုင်လုမယ်...ခုတော့ ပြေးသွားအုံး"
တီချယ်လွင်:"အေး..ဖြေးဖြေးသွားအုံး...
ဆရာမအတန်းချိန်နောက်ကျမှာစိုးလို့ပြေးသွားရာမှ
ရှေ့သွားများကျိုးဆိုတဲ့ သတင်းက ကြားမကြောင်းဘူး..."
နှင်း:"နွားမလေး....ငါလုပ်လိုက်ရယ်"
တီချယ်လွင်:"အယ်...ဒီဆရာမက စိတ်ကြီးပဲ"
YOU ARE READING
တီချယ့်ကိုမှ ချစ်မိနေပါပြီ Uni+Zawgyi(Complete)
Actionမာန်မာန ဆိုတာ အလွန်တရာကြောက်ဖို့ကောင်းတဲ့ အပြင် အချစ်တွေလည်း ဝေးသွားခဲ့ပါပြီ တီချယ်
