tutulmayan sözler, irondad texting

on bir, başlangıçlar

Peter, utangaç adımlarla girdi içeri. Yanındaki kendisinden yaşça büyük adama baktı.

Tony geçen gün olan mesajlaşmanın ardından, onu yurttan izin kağıdı ile alıp bir yere getirmişti. Bir eve...

"Burası neresi Bay Stark?"

"Bay Stark derken? Öyle hitap etmeyi bırakmamış mıydın?"

Peter omuz silkti. İki, hatta üç katlı, modern bir evdelerdi. Kapı direkt salona açılmıştı, amerikan mutfağının modernliğinin yanında ev hayli aydınlıktı.

"Beni buraya getirmek için nasıl yurttan izin aldınız?"

Stark gülümsedi.

"Bir çocuğun babasıyla dışarı çıkmasına nasıl engel olabilirler?"

"Ne?"

Tony ceketinin iç cebinden bir dosya çıkarıp çocuğa uzattı. Peter titreyen elleri ile kavradı, eline alıp incelerken gülümsedi.

"Evi nasıl buldun genç Stark?"

Peter ona inanamıyormuşcasına baktı. Şaka olmalıydı, öyleydi değil mi?

"Ciddi misin sen? Vazgeçmedin mi?"

Artık babası sayılan adam, ona gözlerini devirdi.

"Eski hatalarımı yüzüme vurmaya devam etmezsen sevinirim evlat."

Genç Stark, en sonunda mutluluktan ne yapacağını bilemeyip arkasındaki koltuğa oturdu.

"Burası bizim evimiz mi şimdi?"

"Kulede kalmanı istemiyorum, olağan saldırılarda hedef olursun. Hem burası daha iyi bir ortam, gezince anlayacaksın."

Çocuk ayaklandı. Koşarak merdivenleri çıkmaya başladı. Tony endişeyle arkasından koştu.

"Hey! Düşeceksin çocuk."

Koşan çocuk omuz silkip karşısına çıkan ilk kapıyı açtı.

Harikaydı! Örümcek adam posterleri ile dolu bir oda. Kırmızı, siyah ve beyaz tonları etrafı süslüyordu. Bir çalışma masası, üstünde son model bir bilgisayar...

"Tony... Sen ciddi olamazsın."

"Beğendin değil mi?"

Geniş bir pencere, küçük bir televizyon ekranı...

Odanın içinde iki kapı daha vardı. Peter birini araladığında banyo ve lavabo olduğunu fark etti. Diğerine yöneldi. Açtığında ise büyülendi.

"Odamda laboratuvar mı var gerçekten? Sen ciddi olamazsın! Şaka değil mi bu? Sen böyle şakalar yapmazsın, rüya olmalı."

Tony kahkaha attı.

"Nefes al çocuk. Bu küçük versiyonu, asıl laboratuvar en üst katta."

Peter odadan fırlayıp tekrar merdivene yöneldi. Babası da arkasından...

Bir anda gümbürtü koptu. Çocuk bu sefer gerçekten düşmüştü...

"Biliyordum!"

*******

Üç gündür bir türlü fırsat olmayınca yazamadım. Ama bu kitaba göre daha uzun bir bölümle döndüüm.

Tony kendini affettirdi mi yoksa biraz daha çabalamalı mı sizce?