Bugün durup dururken bir şey fark ettim, ben bugüne kadar ne yaptıysam kendime yapmışım. Oturdum bir köşeye, uzun uzun düşündüm. Kendime acıdım. İnsan kendine acır mı? Ben acıdım.. Meğer ne çok ödün vermişim kendimden başkalarının mutluluğu için, ne çok düşmüşüm dizlerimin üstüne, ne çok susmuşum haklı olduğum halde, sayamadım. Boşa geçip giden günlerin arkasından bakıyorum şimdi. Aynada gördüğüm yüzü tanımaya çalışıyorum, inandığım en güzel yalanlar için kızıyorum kendime. Dedim ya, ne yaptıysam kendime yapmışım. Onlar vurmuş, ben ölmüşüm..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİRSEL DÜŞLER
PuisiBazen şey diyorum. Burnumda hala kokusu, aklımda hep gülüşü. Diyorum bunlar yeter. Sonra. Sonra şey oluyor. Kafamı yastığa koyuyorum. Düşünüyorum; sesini,gülüşünü,kokusunu. Hiçbiri yok. Bu çok kötü hissettiriyor. Sonra diyorum; yollasa bana kazağ...
