𝗛𝗶𝗱𝗱𝗲𝗻 // 隠れた

Yumdum gözümü.

Sıkıcı ve tekrar dipnot: Kitabı yukarıda verdiğim şarkıyla okuyabilirsiniz. Ben öyle yaptım ve uyduğunu düşünüyorum güzel okuyucularım 💞💍

-Sarı çocuk-

Bir ara sokağa gelmiştik. Yerlere sürünmekten üstün basım yırtık pırtık içindeydi. Derin derin nefes alıyordum. Arkama geçip kalçamı okşaması ile kızarmıştım. Sinirle kendimi çekip ona bakmıştım.

'Hadi kacchan..hala mı direniyorsun? Ellerin kolların morluk kan içinde.'

'Sonuna kadar uğraşacağım aptal deku!'

'Son? Bunun sonu olucağını nerden biliyorsun?'

Aniden gözlerim açılmıştı. Küçük kahkaha atarak yüzüme bakıyordu. Bu beni germişti.

'Bu benim ne zaman umrumda kacchan? Söylesene?'

't-tch..'

'BANA SÖYLE CİDDEN OCHAKOMU?'

'kahretsin!? Evet DEKU. CİDDEN OCHAKO!'

Deku olduğu yerde sersemleyip bana bakmıştı. Sinirle Sırıtıp bedenimi düzeltip bir elini bacağıma atmıştım. Ve ani bir darbe ile taşı alıp sertce 2 kez bacağıma doğru vurmuştu. Acıyla bağırarak onu itmeye çalışmıştım diyer bacağımla. Ama o ise sırıtarak yana düşmüştü. Darbe yiyen bacağımı hissetmiyordum bile! Küfür sayıklamıştım.. acıdan yerimde duramıyordum! Lanet olsun! Sikeyim sen deku..

'Ops..kacchan? İyi misin?'

Sırıtarak bana bakıyordu.. lanet olsun.. cevap verememiştim. Birden ayağımın üstüne basarak acıyla bağırmıştım.

'Duyamadımm kacchan!'

'A-..i-iyiyim deku.'

'Heh. Böyle daha iyi.'

Belimden tutarak kaldırmıştı. Artık bünyemin 'ağır' bir tarafı yoktu. Sarkan bacağımı gördükçe psikolojim acısından daha beter olmuştu..Deku sırıtarak ilerliyordu.

'Bugün benim evimdeyiz kacchan!'

'Deku..'

'Bunu evet olarak kabul ediyorum.'

Bişi ya da kelimeler ağzımdan çıkmadı..onun mutlu olması beni mutlu etmişti..bedenim buna ihanet ediyordu. Gözlerim dolmuştu. Deku sırıtarak ilerliyordu. Bakalım ne gibi şeylere gülücektik?

≿━━━━༺❀༻━━━━≾

Kırık bacağımın hissini hepten kaybetmiştim. Ama Deku sarmıştı. Ama hala bir umut sinirleri vardı. Önümde yemek yiyordu. Bende yani.. sikim ki bu duruma gelmiştik. Ve ben hala seviyordum. Umarım erken biter bu sevgim..

'Kacchan! Güzel yapmışmıyım?'

'...'

'Kacchan cevap verirmisin.'

'tch, Güzel olmuş.'

'Sevindim! Yürümeye çalışsana kacchan. Tembellik etme.'

Kahkaha atmıştı. Sinirlenmiştim. Ayağa kalkıp sinirle ilerliyecekken yere düşmem. Bana bu en büyük şoku vermişti. Hemde çok. Deku arkamdan gelip Sırıtmıştı. Hissediyordum. Her zerresini.

'A-ow kacchan?'

'D..'

Gene susuyordum. Bağıran ben şuan yerde çökmüş duruyordum. Sırıtmıştım. Deku saçımdan tutup kendine çevirmişti.

'Ne rezaletsin Kacchan. Kimse seni çekemez. Neden hala ölmüyorsun?'

Yediğim laflar hayattan daha çok koymuştu. Umutlu gözlerim solmuştu hafif. Yediğim herşeyi geçtim. Bedenimi bile..

'Ölme mi çok mu istiyorsun Deku?'

'Evet.'

'O zaman..'

Sinirle ani ayağa kalktım. Şaşıran gözleri bakakalmıştı. Ve bütün sinirimi çıkaracaktım. İstedi çünkü ;).

'Flourayı aldatmak nasıl bir duygu Deku?'

'Ne- ASLA!'

'Çalam telefonun kıçımın üstündeyken titriyordu. Zavallı kız. Sevgilisinin ödevi işi var sanıyor. Oysa o burda gerçek sevdiği çocukla eğleniyor.'

Acıyarak demiştim. Çünkü o beni hiçbir Zaman sevmemişti. Evet buna alışmıştım. Ama aşık olmadan önce.
Deku sinirle yüzüme tokat atmıştı. Ayakta kalma kabiliyetim artık yoktu. Acıyla yere düşüp yüzüne bakmıştım. Kal yemiştim. Elinde kemer vardı. Etkiden çıkamadım ama sırıtmıştım.

'Babanın verdiği etkiyi bana mı yapacaksın. İzuku Midoriya.'

(DİKKAT AŞIRI ŞİDDET OLUMSUZ ETKENLER VARDIR!)

Üstümü sertçe çıkarıp bacağıma basmıştı. Acıyla bağırmıştım. Kaçmaya çalışmıştım. Ama karnıma bastırarak kemeri yüzüme vurmuştu. Kaç kere vurdu bilmiyordum. Ama gözlerim kan akıyordu. Kıvranıp bağırıyordum sadece. Küçük çocuk gibi. :)

'BEN BABAM YA DA ALDATMİYORUM O KIZI KACCHAN! SENİ ÖLDÜRÜRÜM!'

'd-devam et.. ona çok benziyorsun!'

Belime yediğim kemerden kan küsmüştum. Artık bir diz kapağıma kadar bacağım yoktu. Ensemden tutup ayağa kaldırmıştı ama bedenin üstüne düşmüştüm. Ama kenara kayıp yere düşmüştüm.

'Seni tutan ellerim yok Kacchan!'

Kemeri sırtıma peşpeşe vurmaya başlamıştı. İstediğim oluyordu. Kan kusarak bağırıyordum. Kaçamıyordum. Bedenim kan topluyordu en son kafam yere düşmüştü. Deku, eli havada kalmıştı.

'Kacchan? Şaka mısın sen.'

'...'

'KACCHAN! Ses ver.'

Sadece bakıyordum. Hatta ölüyordum..

'Öldürdün..Deku mutlu musun?'

Gülümsemiştim. Deku kal yediğini gözlerinden görüyordum. Huzurla gözlerimi kapatmıştım. O an deku kucağına almıştı sıkıca tutuyordu. Ama sarkılan bedenim yavaşça sinir sistemlerimi terk ediyordu. Bilincimi kaybedince en son duyduğum şeyle huzurlu olmuştum..

'BENİ BIRAKMA! LANET OLSUN..'

Ben bırakamam ama bedenim bırakabilir.. İzuku.. öbür hayatta buluşmaya ne dersin?