30 bölüm

705 13 0
                                    

Kapıyı kahya açtıktan sonra içeri girdik özlemiştim evimi ne yaşarsam yaşayayım insanın mutlu olduğu evi bir sıcak yuvası arkasında ailesi olmasa insan kendi olabilir mi ki

- hoş geldiniz hanımım.

Gülümsedim.

+ hoş buldum ziya abi nasılsın?

- iyim çok şükür hanımım.

+ Allah iyilik versin

- sağolasın hanımım

Tekrardan gülümseyip babama doğru gittim.

O günden sonra babamla konuşmamıştım.kırgındım beni dinlemediler diye ama ben babama kızamam ki benim tek dayanağı babam o olmadan ben yaşayamam ki.

Hemen gidip sarılmıştım

Seni çok özledim baba
Göz yaşlarımda sözlerime eşlik ediyordu.

+Bende seni özledim güneşim,özür dilerim kızım olanlar için seni üzmek istermiyim ben hiç hem annene ne derim ben küçük kızımızı üzdüm diyemem,ağlama bakim.

Diyip göz yaşlarımı silmişti.

Özur dileme baba sadece sarıl başka bir şey istemiyorum sarıl bana yeter.

+ babası güneşine tabi sarılır kurban oldugum.

Yaw baba birazda bize bırak kardeşimi
Demişti azat abim.

Hemen koşup onada sarılmıştım..

Arkasından cemal abime sarılmıştım ne çok özlemiştim evimi,ailemi ve yengemi
Aramızda kalsın sarılmasam beni keser.

Koşup onada hemen sarılmıştım.

- Bana neden en son sarıldın ben üvey yengemiyim He de hele ona göre konumumu biliyim arin hanım.

Hepimiz dediğine kıkırdamışttık.

- Olur mu? Yengelerin gülü.

İkimizde birbirimize bakıp gülmüştük.
Taki babamın yukarı çıkmanızı işaret etmesinden sonra.

Galiba hala melek yenge gelmemişti.

Yukarı terasa çıkıp oturmuştuk büyükler kendi aralarında konuşurken ben gülle abimlerde kendi aralarında konuşuyorlardı.

+ melek yenge nerde onlar daha gelmedi mi?

- gelicekde babası acil amede gitmiş oda büyük ihtimale şimdi gelir.

Başımı anladım dercesine salamıştım.

Yarım saate yakın konuşmuştuk.

O sırada kapı açılmıştı,konağa melek yenge girmişti.

Yavaş yavaş yukarı gelmiş babamın elini öpmeden azat abimin yanına oturmuştu.

Tabiki ben bunu hoş karşılardım yada diğerleri ama pek iyi bir izlenim bırakmazdı misafirlerin yanında melek yengem.
Düşüncesinden ayrilmami sağlayan gül yengemin bana seslenmesiydi.

- güzelim bana yardım etsene sofrayı kutlarım hım olur mu?
Gülümseyerek cevap vermişti bende aynı şekilde cevap vermiştim.

+ tabiki yenge.

Demiştim azat ve cemal abimin gözleri bizim üzerimizde geziniyordu.

- Ay merak etmeyin kardeşinizi yemicem sofrayı kurmak için yardım istedim sadece.

Hepimizin şaşkın gözleri gül yengemi bulmuştu.

Bu aralar fazla mı? Alıngandı yoksa bana mı? Öyle geldi bilemedim.

- yok güzelim sadece meraktan baktık demişti sitemele cemal abim.

+ evet evet kesin öyledir sevmiyorsun ki zaten beni artık.
Demişti gül yengem,arada sırada babamlara bakıyordum onların keyfine diyecek yoktu bizim tarafa hiç bakmıyorlardı bile.

Cemal abim gül yengemin yanına gelip ellerini iki yanağına koymuştu.

- güzelim ayıp ediyorsun ama hem sen bu aralar niye bu kadar alıngansın

Gül yengem abime sarılmıştı.

+ bilmiyorum ki off

Hepimiz ikisinin haline kahkaha patlatmıştık.

- Ay cemal sende ne hanımcı çıktın He

Kaşlarımı çalarak melek yengeme dönmüştüm.
Saçma bir şekilde kıskançlık sezmiştim gözlerinde.

- onunla alakalı değil yenge ben karımı seviyorum.

Hiç birimiz anlamamiştik melek yengemin ne demek istediğini benle gül yengem çok oyalanmadan sofrayı kurmak için aşağı indik..

- yenge

+ efendim güzelim

- sence melek yengem neden öyle dedi

Merakla bakmışım yüzün

+ güzelim biliyormusun umrumda değil istediğini yapabilir yada söyleyebilir
Benle cihan takmadıktan sonra.

Anladim yenge demiştim biz yemekleri tabağa oynarken konağın kapısı birden açıldı gül yengeyle birlikte mutfaktan dışarı çıktık.

Neden burdaydı ki

....

Sizce kim geldiii

AĞANIN KÜÇÜK KARISI🥀Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin